41. Huisgenoten

Vanavond gaan we met zijn allen bijeen komen om eens te praten over hoe we het huis leuk en draaiend kunnen houden. Dus niet alleen praten over het schoonmaakrooster - wat een ongelofelijke strijd gaat worden, maar later daarover meer - maar ook wat we zoal op de huisrekening gaan zetten, wat voor programma of site we gaan gebruiken om dat bij te houden en na afloop gezellig met zijn allen wat drinken.

Mijn huis bestaat uit drie man; ikzelf, een goede vriendin van me die ik al vier jaar ken en waarmee ik onder andere ook anderhalf jaar samen heb gewerkt. Dan is daar nog een jongen die ongelofelijk homo is, ongelofelijk sterk van mening is over dingen en ongelofelijk emotioneel is over dingen als kritiek.

Hij is van mening dat hij meer dan genoeg doet in het huis, terwijl wij vinden dat dat niet zo is. Als hij eens een schoonmaaktaak doet, vindt hij dat helemaal geweldig - en ik moet zeggen dat het dan ook echt goed gebeurt - maar dat is dan wel zeven weken nadat hij niets heeft gedaan. Zij is om een begrijpelijke reden druk bezig met van alles, maar presteert het wel om af en toe nog iets schoon te maken. Hij heeft een probleem met het feit dat we niet gelijk alles afwassen maar het rustig twee, drie dagen laten staan, terwijl hij het minste thuis is om dingen schoon te maken.

Nu wil ik niet als een eeuwige zeur overkomen, maar dit alles is nogal vermoeiend. Het afspreken alleen al voor deze avond; ik maakte een schema waarin men kon aangeven op welke dag iedereen kon, dat was binnen een half uur ingevuld door iedereen. Vanavond is die dag. Drie dagen terug echter, de dag voor mijn laatste tentamen en de avond dat het schema gemaakt en ingevuld werd, waren we toevallig alle drie thuis. Zij, die ook druk bezig was met een vak afronden hoewel daar geen tentamen voor was, had daar geen zin in, evenmin als ik. Zijn argument was dat hij zich er niet fijn bij voelde om het een aantal dagen te laten wachten, terwijl wij aandroegen dat we tentamens hadden en er gewoon even goed voor wilden zitten. Zelfs toen zij de keuken uit was gelopen omdat ze door de tien minuten durende discussie snel moest omkleden om naar dansles te gaan bleef hij doorvragen en argumenten dat er nu niet gelet werd op wat hij fijn vond. Mijn reactie was simpel: ik heb al genoeg dingen aan mijn hoofd en wil graag wat tijd hebben om alles op een rijtje te zetten. Er zijn redelijk wat kleine dingen die ik graag wil bespreken en ik wil niet dat ik daar nog vijf keer voor langs iedereen moet gaan omdat ik wat vergeten ben. Daar kon hij zich totaal niet mee inleven, zelfs niet toen ik begon over dat ik bij een psycholoog loop. Hij kon dat echt niet bevatten. Hij was bang dat het drie dagen lang door zijn hoofd zou spoken en hij dus niet lekker in zijn vel zou zitten. Mijn eerste gedachte was 'Welcome to my life, bitch!', maar om de lieve vrede te bewaren zei ik dat natuurlijk niet.

Nu is om zeven-ish uur de 'vergadering', het zal me verbazen wat daar allemaal uit gaat komen. In ieder geval ga ik voor die tijd nog de badkamer schoonmaken (wat hij dus zou doen deze week, maar door de woordenwisseling eerder is vergeten danwel weigert te doen danwel negeert), want dat is stiekem echt heel erg nodig. Kan ik gelijk de trap meepakken (die ook al niet meer is schoongemaakt sinds ik die zo'n anderhalve maand geleden heb aangepakt), want nu loopt het echt de spuigaten uit.

Een ding is zeker; ik ga tijdens de vergadering aangeven dat ik vind dat er teveel verantwoordelijkheden op mijn schouders terecht komen. Op het moment kan ik die wel aan, maar de grap van langs de psycholoog gaan is dus dat het pieken en dalen kent. Het kan zijn dat ik opeens twee weken niet meer mijn bed uit kan komen en dan verwacht ik wel begrip van hen. Ook wil ik niet langer 90% van de boodschappen voorschieten, want na de afgelopen afrekening, waarbij ik nog 80 euro terug kreeg staan ze inmiddels weer zo'n 80 euro bij me in het krijt. Of ze het nou druk hebben of niet, ik moet ook tijd vrij maken om dergelijke dingen te halen. Het feit dat ik het meerendeel van de dag thuis ben wil niet zeggen dat ik het minder druk heb of minder belangrijke dingen te doen heb. Ik ga voor mezelf opkomen!