42109DC23Hij stapte naar voren, naar de man die ´t
QQleQ
DICHTST BIJ HEM STOND.
¨GA JE GANG, RÁÁK HET MAAR ÁÁN,
RÚIK ER MAAR AAN. HET BLOED VAN DE VIJAND
ZIT ER NOG ÒP!¨ Hij verhief zijn stem en staarde naar de mannen in de ruimte!
¨LÁÁT ÍEDERÉÉN HET ÁÁNRAKEN!¨ Yèsj pakte z´n broer bij de arm. ´Laten we gáán!´
´Néé,´ fluisterde Ya´akov fèl! Geen van hen had ooit een zwáárd áángeráákt?
´t Enige íjzer dàt zíj kènden was van ´n plóeg, ´n bijl of ´n béitel? ´t Zwáárd
kwam stééds dìchterbíj...... ´Àls je ´t nú áánraakt, kun je die aanraking
dàn óóit nòg òngedáán máken?´ vroeg Yesjoe. Hij was 20, en al vijf
jaar volwàssen, maar z´n broers lúisterden níet naar hèm! Sjim´on
kéék tevreden toe hóe ´t zwaard ròndgìng! ´n Róméins zwáárd
wàs immers zíjn stèrkste argument? Rúwe hànden kònden
vàtten wàt éénvóudige géésten níet kònden begríjpen?!
Maar híj hàd níet dé wáárheid gesproken! Het zwáárd
wàs wèl degelijk àchtergelaten ìn ´n taveerne in Damascus [aars]
èn wàs verkòcht áán hèt verzèt. Òm de zóveel dágen smeerde hij
het zwaard ìn met ´t blóed van ´n konijn dat hij gevangen had voor zijn avondmaal. Hij móest
áán déze mènsen tòch íets vertèllen òm ze wàkker te schùdden? Ze zouden de áánblik vàn ´t veroverde zwaard mèt ´vijandelijk bloed´ ònthóuden, òf ze nú wègrènden òf beslóten om zich áán te melden?!
Yèsj was één vàn degénen die dàt bééld ònthóuden hàd èn híj hàd de details van déze nàcht
gekózen òm z´n Verháál méé te begìnnen! Hij stond nerveus àchterìn de gróep. Hij was niet
bang om dáár mèt ´n òpstandeling te zijn, maar hij wilde dat zijn òpvlíegende jongere broer
Ya´akov wèl bàng was, voor zijn eigen bèstwil! ´t Zwaard bereikte hen en Ya´akov gaf ´t
áán Yesjoea. ¨HÍER, PÀK HET BÉÉT!¨ fluisterde hij. ´t Lèmmet was zwaarder dat ´t
erúitzàg! Het was kòrt èn stòmp, hèt wápen vàn ´n gewóne soldáát! Yesjoea had
van kinds àf áán al gestólen dòlken gezien & soms ´n Romeinse schéde of
hèlm. Wíe de bezètters beróófde kòn rekenen op respect vàn de àndere
jòngens! Híj vermóedde dat dìt zwaard óók geróófd was en níet
gewònnen ìn één of àndere strijd! ¨BRENG HET HIER!¨ bevàl
Sjim´on. Yèsj had zich niet gerealiseerd dat híj dé láátste ìn
díe ríj wàs. Híj probéérde ´t zwaard áán te reiken óver ´t
hóófd van de bóer vóór hèm. ¨NÉÉ, ÌK WÌL DÀT JÍJ
HET BRÈNGT!¨ zei de zeloot. Yehosjoea dééd
wàt hèm gevráágd wàs, de blìk naar beneden
gericht. Deze póging òm er ònòpvàllend úit
te zien mislukte. ¨Ik wil jùllie zien nádàt
íederéén verdwénen is!¨ fluisterde
Sjim´on zàchtjes, terwijl hij Yèsj
stràk áánkéék! Achteràf herinnerd
realiseert Mor zich nu pas dat hij voor
´t éérst leerde schieten i/d jaren vijftig v/d vorige eeuw
op wel ´n èrg korte afstand van waar z´n vader ´t leven liet
door ´n Duitse {?} kogel vijf maanden vóór z´n geboorte & daarna
nog twee keer in de Po-delta begin jaren zestig & in Israël eind jaren zestig:
alle vier keer púúr tóeval? In de heidevelden v/d Vale Ouwe werd al vele eeuwen
door ´legionairs geoefend´ met ´steek- & schiettuig´: fascinerend voor de meeste kleine jongetjes
vanaf kinderspelletjes tot en met talloze grafstenen op de diverse begraafplaatsen over al
die andere bloederige plaatsen en tijden wereldwijd (´allertijden´? Na meer dan ´n halve
eeuw blijkbaar functioneert ´n geheugen zèlfs béter, ná ´n ´lévenlàng´ dàn dáárvóór!
Ook in dromen & visoenen: gèld, gewèld, ´gezìcht´ & àl díe
geschiedenissen die daaruitvoortvloeien:
verwekking, zwangerschap,
geboorte, jeugd & ´de
gebeurtenissen´
...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende