42284/136 Dàt was nu al de tweede keer dat Yèsj zó
QQleQ
DE SPÒT DREEF MET YÙD!
JUDAS LIET ÉVEN ZÍEN DÀT HET HÈM
IRRITEERDE VÓÓR HIJ WEER ZÈLFVERZÉKERD ZEI:
¨ÒNZE MÈNSEN SCHREEUWEN ÒM VRÍJHEID! WÀT JÍJ ÓÓK ZÈGT,
DÀT KÙN JE NÍET ÒNTKÈNNEN! DE LÀFAARDS ÈN DE RÍJKEN VERSCHUILEN ZÌCH?!
WÌL JÍJ ÓÓK DÍE KÀNT KÍEZEN!? ÒF WIL JE
HÈN ÁÁNVÓEREN?¨
´Dáár hèb ik
verscheidene dágen óver nágedàcht,´
zei Yehosjoea kàlm. ´Je hèbt gelíjk! Ìk kàn al die làfáárds
èn de ríjken níet áánvóeren!´
Yehoedah stond àlwéér
op ´t punt òm hèm te ònderbreken,
maar de plotselinge verandering van tóón verràste hèm!
¨WÀT BEDÓEL JE DÁÁRMEE TE ZÈGGEN?¨
´Ik zàl je vòlgen.
Dááròm bèn ik híerhéén gekómen.´
Judas´ dùnne lìppen plooiden zich tot ´n glìmlach,
éérst van òngelóóf? Híj kéék van Mìryàm naar Yesjoea èn wéér terùg!
Híj kòn nú de schòk lézen òp háár gezìcht!
¨JE MÉÉNT HET ÈCHT?¨
zei hij vóórzìchtig!
Yèsj liet z´n hóófd wat hàngen.
´Ik kàn me niet verzètten tegen de wìl vàn míjn Váder!´
Mìr hield ´t nu níet lànger meer úit
& ríep: ¨NÉÉ!¨
Ze wilde al opspringen,
maar Yesjoe lègde zijn hand òp haar schouder.
´Jíj bènt vríj,´ zei hij.
´Néém jouw éigen besluit.
Ik vertèlde je àl dàt er óver me gewáákt wòrdt!
Gelóóf je dàt dìt vóór jóu óók zó ìs?´
Yèsj sprak liefdevòl,
maar de woorden kwamen op Miryam néér àls vèrráád!
Zíj was ervan uitgegaan dàt híj óver háár zou wáken, dàt híj háár zóu beschèrmen?!
Yesjoe làs haar gedàchten.
´Ìk kàn mezèlf niet eens beschermen, dus hóe
zóu ìk jóu kùnnen beschermen?´
Mìr wàs òntstèld!
Hèt láátste wàt zíj wìlde wàs
dàt Yùd nu dìt gesprèk hóórde!
Híj léék ècht te geníeten vàn de verwàrring!
¨ÌK ZÀL JÓU BESCHÈRMEN! BLÍJF!
ÀLS YEHOSJOEA ER NÍET OM VRÁÁGT,
DÓE ÌK HET WÈL!¨
De jongemannen in de Krìng
verbòrgen hùn gevóelens níet!
Zij waren àchterdòchtig ten opzichte van Yesjoea
èn òpgetógen dàt een vróuw hèn nu voortaan kwam díenen!
JÚDÀS´ GLIMLACH WERD BRÉDER!
¨MÁÁK JE GÉÉN ZÒRGEN!
ÌK KÀN ZE WÈL ÌN TÓÓM HÓUDEN!¨
Hèt húilen stond Mìryàm náder dàn ´t làchen.
Ze kéék náár de déur èn dàcht áán de mógelijkheid òm wèg te lópen?!
Wèglópen dééd ze àl sinds de Romeinen háár rèddelóós achtergelaten hàdden!?
Ze dwòng zichzelf òm náár Yèsjoe tóe te léunen zódat zíj met ´m kon flúisteren!
De mannen moesten erom lachen!
´Wàt zàl er mét me gebéuren?´
Er was geen medelijden in zijn ogen:
´Je zùlt nòg véél èrger gekwètst wòrden àls ik zóu dóen alsóf
míjn wèg gemakkelijk ìs!´
Hij stond òp en gaf YÙD ´n hànd.
Ná ´n láátste áárzeling gréép Judas deze.
Hij begréép dìt ònverwàchte verbònd níet,
maar hij wist wèl dàt ´t níet véilig wàs
òm Yèsj als riváál te hebben..........
¨JÍJ WÒRDT MÍJN ADJUDÀNT!¨ zei Yehoedah.
¨ÒP MÍJN WÓÓRD, NÍEMAND ZÀL DÀN NÒG KÙNNEN
TWÍJFELEN ÀÀN JÓUW GEZÀG?!¨
´Behàlve één,´ zei Yehosjoea kàlm.
Júdàs kééḱ wéér àchterdochtig,
maar vóór hij ook maar íets kòn zèggen,
voegde Yesjoea èráán tóe:
´Ìk zéi je àl dàt ìk de wìl van G d níet meer kàn wéérstáán!
Híj bràcht míj híer òmdàt jíj níet véilig bènt!
De verráder
die jouw léven bedreigt ìs
ìn òns mìdden!´
Yèsj wàchtte níet
òp Yùds reactie: ´Ik zàl
me morgen bíj jùllie voegen
nadàt ik ´n bad heb genomen
èn mezèlf gereinigd hèb!¨
Hij nàm Mìryàm
bij de hànd òm te vertrèkken.
´Hèt probléém ìs níet
dat de Romeinen jouw plànnen
àllàng wéten èn íemand
hebben gezònden
òm jóu te versláán!
Hèt grote probléém
ìs dàt jìj dènkt
dàt ìk dàt bèn!´
Júdàs kòn ´t níet láten,
en snáuwde:
¨ÌS DÀT ZÓ?¨
Yèsj schùdde
zijn hóófd.
´Hèt
énige wàt
jíj vàn míj
te vrézen hèbt,
ìs dàt ìk ìn
vréde
kòm.´
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende