4291751Dat transport naar Ladelund duurde ongeveer
QQleQ
TWEE DAGEN:
we kregen een extra
kuchje brood mee.
Ik weet nog wel:
we kwamen bij 'n stationnetje
en toen hebben we heele lange afstanden afgelegd met onze uitgehongerde,
vermoeide lichamen! Dat was een lijdensweg [...] Daarbij zijn ook dooden gevallen,
die later zijn opgehaald. Toen het kamp in zicht kwam, zei ik:
'Daar heb je onze nieuwe barakken!'
Ze waren zo oud als wat!
We kwamen van de ene hel in de andere hel, dàt wàs 't dus...
Hier was het nòg èrger! In Husum hadden we nog een bed, hier niet meer!
De barakken waren allemaal eender & de omgeving was nat & vochtig!
In Ladelund zag Ernsten ruim anderhalve maand geen kans om zich te wassen of te scheren!
Wie zich i/'t wasruim vertoonde, werd eruitgeslagen, omdat er gebrek aan water was.
De kolen lagen trouwens opgestapeld in 't wasruim.
De gevangenen wasten zich daarom zo goed en zo kwaad als het ging buiten op het werk,
want daar stond het water in de diepe antitankgreppels die ze graven moesten!
Het regenwater werd uitsluitend voor de dysenteriepatiënten gebruikt.
Geslapen werd er in 'n lage, niet al te slechte barak.
Eerst lagen de gevangenen op de grond; later wisten ze enkele planken te krijgen,
waarop ze sliepen. De meeste Puttenaren kwamen echter terecht in 'n zanderige paardenstal!
De Russische gevangenen hadden bij alles voorrang en als ze dàt niet kregen, dan námen ze wel wat er van hun gading was?
Maar de Nederlanders gingen elkaar ook steeds meer bijstaan!
Het was er erg koud.
Ladelund lag tegen de Deense grens aan & er waaide 'n harde zeewind!
Ondergoed hadden ze allang niet meer, alleen 'n broek en 'n hemd van papier,
die nog aardig warm waren ook, maar wel gauw versleten!!!
Van de ziekenzorg was niets te verwachten,
want er waren al teveel zieken,
vooral dysenterie-
gevallen...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende