47509 We léven in een oververhitte tijd waarin we
ELKAAR
QQLEQ~AFREKENEN
OP EEN TWEET OF OPMERKING,
ZONDER VOLDOENDE TIJD TE NEMEN OM IN GESPREK TE KUNNEN GAAN OM ELKAAR
BETER TE LEREN BEGRIJPEN?
Daarmee maken we
onze wereld plat en hard,
een wereld waarin geen ruimte lijkt te zijn voor compassie, begrip en
verbeelding!
Als kind vond ik
de uitspraak “SCHELDEN
DOET GEEN PIJN” al totale onzin,
maar nu lijken we al-weer naar de andere kant doorgeslagen te zijn, waar we mensen afbranden om het gebruik
van een woord…
Na ‘n dag met Ad,
tijdens een lange strand~
wandeling, gelezen en gesproken te hebben, laat ik hem achter voor zijn kachel met een glas rode wijn in zijn
hand.
Hij zit er
goed bij, verscholen in
de duinen.
Via de Haringvlietdam
rijd ik terug naar huis en als ik in de verte de Rotjeknorrige Maasvlakte zie, moet ik denken aan het Clublied van Feyenoord:
“GEEN WOORDEN
MAAR DADEN!”…
Maar als ik het
allemaal goed begrepen heb,
zou je eigenlijk ook vaker ‘WOORDEN ZIJN DADEN’ al wel moeten kunnen
gaan denken…?!
Per tijdsgewricht,
TIJDSSPANNE, ‘EEUWIG’, dúúr of gelegenheid lijken we afhankelijk te zijn van een zekere mate van vaste ‘bedrading’, aangevuld met individueler noties, toeval en keuzes:
een deel genetica, godsdienst, politiek, streefgroep & complexe ‘serieuze
spelletjes’?
De kunst is het dan
om dat ìn te zien, je ervan los kunnen maken bij tijd en wijle, ‘n ander pad in te slaan & te willen ‘herafwegen’, ‘overzien’, ‘in te duiken’ of ‘vrij te gaan maken’!
Zoals ook al
zovele millennia geleden:
‘conjunctuur’, wetenschappen, veroveringen, tegenstand, inmenging &
oorlogsgerommel…
Keizers, generaals,
kunstenaars, politici en alles wat ‘mee wil spelen’, ‘er toe doet’, keuzes gaan blijven maken & je te ‘bezinnen’ samen met al die ‘anderen’ op het speelgoed ‘des tijds’ in de speeltuinen ‘des levens’, zwijgend, zingend en rond-
zwabberend ……
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende