7 jaar weg geweest

Na 7 jaar niet meer te hebben ingelogt had ik besloten het toch nog een keer te proberen. Of ik mijn wachtwoord nog wist.

mijn oude verhalen heb ik weggegooid omdat ik mezelf hier niet meer in herkende en teksten heb gepost waar ik me nu voor schaam.

maar na het verlies van mijn oom die mij zo dierbaar was als een vader om 4 januari dit jaar besloot ik dat het misschien wel goed voor mij zou zijn om mijn verhaal weer kwijt te kunnen.
anoniem...

Van kleins afaan was hij mijn vader figuur nadat mijn eigen vader op 3 jarige leeftijd was overleden.

hij deed alles wat een vader hoorde te doen. Hij betekende alles voor me.. Nadat we het slechte nieuws in november hoorde heb ik hem af zien takelen.

Ik was er voor hem en bij hem zoveel als ik kon. Ik wilde laten zien dat hij alles voor me betekende. Hij was de enigste die mijn man accepteerde..

Ik vertelde in het cremetorium dat ik hoopte dat ik hem had laten zien hoeveel ik van hem hield..

Na de dienst, zei een vriendin van mijn oom

' hij wist hoeveel je van hem hield, want hij had het altijd over ''mijn meisje'' '