Aambeien in Luxemburg
Oorzaken van Aambeien:
• Langdurig op het toilet zitten
Door verslapping van de bekkenbodemspier vermindert de ondersteuning van het weefsel rondom de bloedvaatjes, waardoor deze kunnen uitzetten en afzakken.
• Diarree
Door veelvuldige en vaak met kracht passerende ontlasting kunnen de bloedvaatjes beschadigen
Ja, dat hadden ze godverdomme wel mogen vertellen voordat ik in Luxemburg aan het hostel-voer ging. De kolere, dat spul vloog met een rotvaart door me heen. Als ik een beetje mijn best deed had ik het hoofdgerecht er al uit voordat het toetje naar binnen ging.
Eergister ochtend was ik nog in Luxembrug, compleet met mijn huisdier, een hele zware kater, en mijn voeten die niet meer wilde wat ik deed. Ik kon nog best mijn ene voet voor mijn andere voet zetten, maar ik moest er wel heel erg mijn best voor doen. Bij het wakker worden voelde ik een zeurende pijn aan m'n kont. Aangezien ik de kamer deelde met een paar gasten, waarvan ook een homo, schrok ik eventtjes. Dat is niet fijn wakker worden, kan ik je vertellen. Ik ben vervolgens de douche in gerold en kwam daar tot de ontdekking dat mijn kamergenoot niet de oorzaak van de pijn was.
Echt veel kennis van aambeien heb (en had) ik niet, maar ik wist wel dat er ook bloed bij zou komen. Aangezien ik daar met een groep van 100 meiden heen was (godverdomme zeg, zoveel gezeik over dode haarpunten, gezichtsplamuur, vriendjes en schoenen zou geen enkele man te verdragen moeten krijgen) kon ik vast wel ergens maandverband scoren. Maar hoe? Misschien was het toch maar een beter idee om wat boxers te halen bij de zeeman, die ik dan weer weg kon donderen na gebruik. Oke, dat is een probleem minder. Nu het andere probleem. Zalf. Waar haal ik in Luxembourg in godsnaam aambeienzalf vandaan? Een apotheek! Die ging ik dan ook maar zoeken.
In mijn haast om van mijn anus-irritatie af te komen, ben ik vergeten om eerst wat deskresearch te doen. Waar is de apotheek? Hoe kom ik er? En het belangrijkst: hoe maak ik duidelijk dat ik last van aambeien heb? De mensen in Luxemburg spreken namelijk niet heel erg goed engels. Duits en Frans wel, maar de juiste woorden voor mijn probleem kan ik in die talen niet vinden. Waarschijnlijk zou ik niet verder komen dan "Mein arsch tut weh" of "mon derrrierrre, c'est no bon?"
Eenmaal in de apotheek, na een wandeling uit de hel, probeerde ik het dus maar in het Engels,. Gelukkig sprak de vrouw achter de balie ook engels. Toch? Nee, niet dus. Na het vertellen van mijn verhaal ging ze even weg en kwam ze terug met een collega. Of ik alles nog een keer wilde vertellen, maar dan aan haar. Gelukkig stond de apotheek helemaal vol, er was vast wel iemand die mijn verhaal ook nog een tweede keer wilde horen. Uiteindelijk, na de tekst 'my anus hurts, OUCH, OUCH' kreeg ze het door. Dacht ik. Geeft ze me, zonder te liegen, GODVERDOMME EEN TUBE GLIJMIDDEL. Na een iets minder vriendelijk monoloog ging ook deze even naar achter. Ze kwam terug, met een mannelijke collega. Je raad het al, of ik mijn verhaal nog eens wilde doen. Uiteindelijk was er iemand in de apotheek die het wel snapte en aan het personeel vertelde wat ik moest hebben. Uiteindelijk nog de vraag of ik toevallig uit Nederland kwam. Hoe ze dat wist zou ik niet weten. Mijn engels is vloeiend, met een mooi Londens accent. Misschien staan Nederlanders er om bekend aambeien te hebben?
Het franse woord voor aambei schijnt trouwens hémorroïde te zijn. Onthou het, scheelt een hoop gezeik.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende