Aandacht
Vuige woorden vallen
zowaar dagelijks weer
in het bijzijn van de zon
die kookt van koude woede
wetend dat het nooit zal
zijn zoals het ooit was
eerlijk altijd gelogen
zowaar dagelijks weer
in het bijzijn van de zon
die kookt van koude woede
wetend dat het nooit zal
zijn zoals het ooit was
eerlijk altijd gelogen
Ik schreeuw nu weer
omdat mijn hart wederom
open wordt gescheurd
door mijn eigen tanden
ik kauw op mijn puree
van zelfgemaakte lijden
Ik blaas keiharde vlammen
van ongenoegzame verlangens
die kennelijk nooit worden vervult
door de banden waaraan ik werd gelegd
als een vlieg in een spinnenweb zit
ik gedraaid aan mijn eigen leven
bang voor wat komen gaat als
ik keuzes zal maken
ik traan tranen
over mijn lege
verlaten wangen
van eeuwige
waanzinnige
één
zaam
heid.
21 nov 2008 - bewerkt op 21 nov 2008
- meld ongepast verhaal
-
alphamale
vrijdag 21 november 2008 00:28
gewoonweg Wauw. Prachtig verwoord.
-
here (opgeheven op 25-5-2011)
vrijdag 21 november 2008 08:14
Helemaal mee eens.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 jan 2009 In het bos ( 1 )
- O 28 jan 2009 Het woord.
- O 28 jan 2009 Raaskal ( 2 )
- O 25 jan 2009 Tot mijn spijt ( 3 )
- O 18 jan 2009 Een ode ( 4 )
- O 15 dec 2008 De pijn
- O 09 dec 2008 Sterveling
- O 09 dec 2008 Het branden ( 2 )
- O 08 dec 2008 Onverdient
- O 08 dec 2008 keuzes
- O 08 dec 2008 Mijn bron ( 2 )
- O 26 nov 2008 Fietsen ( 1 )
- O 25 nov 2008 Koude aanraking
- O 25 nov 2008 Dat klopt niet
- O 25 nov 2008 ach.. woorden..