Wauw, ik maak nog eens wat mee, zo op school.
we waren om 2 uur uit, en ik ging rusitg naar m'n kluisje.
Komt er een brugger, die ik toevallig ken aan, trekt mijn sleutel uit mijn kluis en loopt weg.
Ik loop er dus achteraan, 'Wil je mijn sleutel teruggeven?'
Later werd het 'Geef mijn sleutel terug.' want het joch luisterde niet.
Na een tijdje gezeurd te hebben kreeg ik hem zonder fysieke aanrakingen terug.
Toen begon het rare.
Hij pakte me vast, echt strak, ik kon echt niet meer wegkomen.
'Geef je sleutel, geef je sleutel.'
Ik had daar geen zin in, dus toen ik een beetje vrije handen had gooide ik de sleutel naar een klasgenoot van me.
Ondertussen had de brugger al meerdere mensen uit mijn klas, die mij probeerde te helpen, uitgescholden of getrapt.
De jongen met mijn sleutel rende ondertussen naar beneden, de brugger erachteraan.
Ik ook, en de rest, want ja, we wilden naar huis.
Op een gegeven moment pakt 'ie me weer vast, terwijl ik geen sleutel of iets had.
Hij hield me de hele weg naar het fietsenhok strak vast en schold iedereen uit die er wat aan wilde doen.
'Geef je sleutel, geef je sleutel.' riep hij, terwijl ik die niet eens meer had.
'Ik heb niets,' zei ik daarom ook. 'Hij heeft hem.'
Maar het kind liet echt niet los.
Met veel geduw en getrek en met behulp van mijn klasgenoten kwam ik uit de handen van de jongen.
Hij was loeikwaad en liep schreeuwend naar zijn fiets.
Hij vroeg aan de jongen met mijn sleutel of hij mijn vriendje was, wat niet zo is.
Nog steeds geschrokken opende ik mijn fiets.
'Lik d'r oren uit dan!' riep de woeste brugger 5 keer.
Ik fietste met de rest achter me aan zo snel mogelijk weg.
Aan de achterkant van het fietsenhok, waar de jongen met zijn klas stond, deed de jongen een gebaar.
Alsof hij zijn nek door sneed..
Ik schrok, maar besteede er geen aandacht aan.
Iedereen natuurlijk, 'hij is verliefd op je, anders zou die niet zo doen.'
Ik weet niet wat dit inhield, maar geschrokken was ik wel.
Jeetje, die bruggers hebben spieren!
Be Who You Want To Be!
Xoxo- Swiftie232