Abortus, mijn verdriet van 8 jaar geleden.
Een onverklaarbare leegte,
Ik weet wat er had moeten zijn.
Niemand kan mij vertellen waarom,
Niemand verklaart de pijn.
Soms vergeet ik even mijn verdriet,
En ben je er gewoon bij.
Want ook al lig je niet in mijn armen,
Je bent en blijft van mij.
Niemand heeft van jou mogen genieten,
Weinig mensen wisten van jou bestaan.
Maar in mijn hart draag ik jou altijd,
Mijn gedachten laten jou nooit meer gaan.
windows, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende