alcohol

"te veel alcohol"
Stelling: Mijn ouders drinken te veel

Echt overal word het tegenwoordig gezegt, en in de tweede hebben wij dan ook les voorlichting hierover gekregen. # lessen achter elkaar kwamen twee mannen hun ervaring vertellen en ons proberen te laten zien dat je beter GEEN alcohol kan drinken. Wat natuurlijk niet werkt en het was ook al te laat aangezien iedereen al wel eens had gedronken. In 1 van die lessen kwam aanbod dat als je standaard twee/drie glazen wijn drinkt op een avond dit betekend dat je evengoed verslaaft bent. Alleen zou dit feit niet door de wereld erkent willen worden
Mijn gedacht: Mijn ouders drinken altijd, elke avond, twee glazen wijn. Oh mijn god..stel dat stel dat. En ik raakte een beetje in paniek. Ik vertelde het mijn ouders en vroeg ze of ze voor mij het wouden laten staan en zich wouden beperken tot alleen in het weekend. Ik was er echt heilig van overtuigd dat ze verslaaft zouden kunnen zijn, en hun reactie versterkte mijn lichte paniek alleen maar. Mijn moeder vond het ONZIN en zag niet in waarom ze haar 'presentje' na een lange vermoeiende dag zou laten staan. Mijn vader die jarenlang bij de alcoholpreventiestichting heeft gewerkt legte mij uit dat op oudere leeftijd 2 glazen alcohol per dag helemaal niet slecht was. Maar dat deed er al niet meer toe voor mij. Ik heb heftige discussies gevoert en pleite ervoor dat ze gewoon VOOR mij het zouden doen. Niet meer het verwijt dat ze verslaaft waren, maar alleen voor mij die glazen een tijd zouden laten staan zodat ik echt voor mezelf kon bewijzen dat ze niet zoveel om die drank gaven. Ik richte me steeds meer op mijn moeder. Zij dronk in mijn ogen het meest en het vaakst en daarom wou ik dat ze stopte. Al was het alleen maar om te bewijzen dat haar liefde voor mij genoeg was om even te stoppen. Dat ik genoeg voor haar betekende om te stoppen met 2 glazen per avond. Dat haar liefde voor mij meer dan genoeg rede was, afgezien van het feit dat ik vond dat ze verslaafd was.
In plaats hiervan werd ze boos. Ze voelde zich beledigd dat ik van haar dacht dat ze verslaaft was en was niet van plan haar wijn opzij te zetten. Waarom zou ze? ze was toch zeker niet verslaafd.
Ik heb hier echt lang mee gezeten. Was woedend en verdrietig. Waarom wou ze nou niet gewoon voor mij stoppen?

Nu zit ik er al lang niet meer mee. Twee glazen op een avond is niks, en vergeleken bij de verhalen die ik hoor van vriendinnen blijken mijn ouders heilig te zijn. Maar vanavond kwam het toevallig weer ter sprake aan tafel en maak ik me ernu weer druk om. Niet om het feit dat ze nou echt zoveel drinkt. Maar om het feit dat ze niet voor mij wou stoppen. Dat ze niet wou stoppen gewoon omdat het voor mij veel zou betekenen. Vanavond begreep ik van haar en mijn vader dat ze het helemaal nooit hebben gezien dat het mij zoveel deed. Zij dachten dat dit gewoon een discussie was waar ik mijn gelijk wou halen en er daarom zou over door zeurde.
Alles goed en wel, maar waarom hebben ze niks gezien terwijl ik het idee had dat ik me totaal voorschut zetten en half huilend aan tafel zat?