Alleen

Ik moest mn verhalen ergens kwijt, mn leven ligt een beetje overhoop geloof ik. En een dagboek bijhouden is eigenlijk helemaal niets voor mij, eigenlijk is schrijven niks voor mij,dus doe ik het maar zo. Zo kan ik, als ik iets kwijt wil gewoon wat typen, en ik heb geleerd met wat dagboekervaring dat het voor mij een soort opluchting is.
Het eerste wat me op mn hart ligt is mijn ex, ik hou nog zo ontzettend veel van hem en ik dat dat het nu net twee maanden uit is tussen ons. We hebben een heerlijke tijd maar we verwachtten allebei iets anders van de relatie. Nu ben ik laatst op vakantie geweest en raad es? Hij was er ook.. Hij had op dat moment een vriendin maar het gevoel was bij ons allebei een beetje terug gekomen. Ook niet zo gek.. we zaten in het zuiden van Frankrijk, op het strand, samen, best romantisch dus. Er was ook een enorme spanning tussen ons, niet normaal gewoon. Nou ja, van het 1 kwam t ander op zijn laatste avond hebben we gezoend, en zelfs seks gehad. Het voelde zo vertrouwd en zo fijn.. Echt perfect. Op dat moment dacht ik eigenlijk ook dat het weer helemaal goed zou komen tussen ons. Als het aan mij lag wel, maarja hij had een vriendin, die hem meer de relatie kon geven die hij wilde, dus helaas. Na de vakantie was het ook meteeen over, hij deed echt of er niets was gebeurd, wel hebben we besloten dat die nacht tussen ons twee zou blijven. Zelfs mijn vriendinnen weten er niets van. Maarja, ik moet me er bij neerleggen dat het gewoon niks meer tussen ons wordt.. Dat gaat moeilijk worden maar het lukt me vast wel. Wel weet ik dat hij ook nog steeds van mij houdt, dat zie ik aan hem. He's beatifull, but I will never be with him, again..

Nou het tweede waar ik mee zit.. Tussen mijn beste vriendin en mij loopt het de laatste tijd niet zo lekker. En dat ligt geloof ik aan mij.. Ik ben de laatste tijd niet meer mezelf, heel gek. Vroeger was ik dat enorme drukke en spontane meisje. Nu ben ik veel meer in mezelf gekeerd, en ik word er gek van. Ik voel gewoon dat het niet goed met me gaat, ik zie zoveel dingen somber in, en ik zou zo graag met iemand erover willen praten, bijvoorbeeld met mn beste vriendin maar op 1 of andere manier kan ik het niet. Ik heb het gevoel dat ik zit opgesloten.

Ik heb nu wel weer genoeg gezegd, dacht ik zo. En inderdaad, het was een opluchting.