Alles tegelijk weer, waarom niet?
Nou,
Ik heb een serieus baanaanbod.
Ik kan op 1 april beginnen in een grotere stad, als ik dat wil.
Gisteren zo. Veel. Informatie. Binnen gekregen.
Over de telefoon gesproken met iemand van het kantoor.
In de avond een uur bijgekletst met een vriendin die me tips en ervaringen gaf.
Mijn moeder die me een uur advies gaf.
(Het lukte me grotendeels om niet defensief te reageren op haar, op 1 kleine ding na, wat snel opgelost was, yay.)
Het mooie is.
Ik ben niet bang.
Ik voel geen angst nu.
Ik ben gewoon aan het overwegen wat allemaal moet, in welke volgorde,
maar ik zit geen druk te leggen op mezelf.
Het minder mooie is.
Jongens,
het lukt me sinds kort pas om dingen in een oke volgorde te doen.
om spullen niet te vergeten.
Om dingen die ik niet op een bepaald moment te verwerken, op te schrijven, en in de gaten houden dat ik er wel tijd voor vrijmaak om dingen te verwerken. Te voelen wat ik eerst moet noteren enzo, wat niet.
dus eh. Ben ik klaar voor een baan?
Mijn kennis opfrissen over de relevante dingen, naast al het geregel rondom het krijgen van een baan met veel reistijd.
En mogelijk om half 7 opstaan, vertrekken naar werk, daarna ook weer *naar de trein lopen/bussen*, in de trein zitten, naar huis lopen etc.?
Ik voel wel tegenwerking tegen blijven waar ik ben,
Geen tegenwerking tegen zo een verdomd vol programma weer (EN zoeken naar een woonplek EN proberen scriptie af te schrijven EN mijn relatie en familie onderhouden somehow...
Met een eigen woonplek zou dat makkelijker zijn want dan kan mijn vriend ook weleens langer bij mij blijven... en familie ON MY TERMS bij mij logeren...)
Sja.
knowthyself, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende