Bladeren vallen van de bomen..
De mooiste kleuren verschijnen in het bos..
Overal verschijnen paddestoelen..
Elk jaar weer het zelfde..
20 November komt er aan..
Voor mij een datum die ik verafschuw..
Mijn vader veriet ons toen en ging naar een andere wereld.
Gelukkig merk ik nu wel dat ik er beter mee kan omgaan dan een jaar geleden.
Ik ben veel sterker geworden en sta anders in het leven.
Geniet van elke dag, elke kan je laatste zijn.
Zo denk ik niet constant maar als ik zo typ dan besef ik dat wel weer even.
Eigenlijk ik het leven zo oneerlijk.
Elk jaar vallen de bladeren van de bomen gaat alles dood..
Maar ook elk jaar mag dat weer terug verschijnen.
Al die dingen die we in de herfst/winter missen komen weer terug in de zomer en de lente..
we hoeven ze niet voor altijd te missen.
Maar wij mensen sterven zomaar..
En komen niet meer terug.
Tuurlijk zien we elkaar in een volgend leven weer dat weet ik zeker.
Maar wat heb je daar nu aan?
Alleen die hoop dat geloof dat je kracht geeft.
Maar hoe onbegrijpelijk en moeilijk het leven ook kan zijn
Alles heeft een reden en het leven is vaak ook wel heel mooi
Kusjes Amber