Eigenlijk moet ik het gewoon zeggen.
Maar daarbij is er zoveel aan de wereld
om me heen uit te leggen.
Want diep in mijn hart,
schuilt de angst.
Het voelt als te veel blokkades,
binnen de menselijke waarden.
Ken ik de grenzen van angst?
Of is angst alleen een gevoel,
en laat ik met mijn overgave mijn angsten los?
En krijgt rust in mijn leven de overhand,
nadat je weet welke angsten ik gedragen heb.
Was die angst in me alleen een raadgever,
die me nu doet beseffen wie ik uiteindelijk ben.