angst.
Soms is het zo moeilijk als je je gevoelens niet kan uiten..
niet bij de persoon bij wie je het wilt.
Bang dat hij boos zal worden, bang dat hij je niet begrijpt,
of het raar vind.
Je kan geen kant op, en denkt dat niemand je begrijpt.
En de persoon die je begrijpt, aan die persoon durf je t niet te vertellen.
Bang dat hij je lastig vind.
Bij hem kan ik altijd terecht,
bij hem kan ik mijn verdriet uiten
.
Maar ik ben als de dood op mijn verdriet bij je te uiten.
Als ik tranen voel, verstop ik me.
Terwijl dat bij jou niet nodig is.
Misschien is het wel dat ik niet wil dat je te dicht bij me komt..
Dat je me té goed kent, maar daarvoor is het al te laat.
Je kent me door en door.
Maar dat ene stukje heb ik al die tijd verstopt.
Angst..
Angst voor verdriet.
Angst om mijn verdriet te tonen..
terwijl het juist bij jou kan!
Ladyk, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende