Angst voor angst
Ik staar al enkele minuten in het niets in het hoop dat ik de woorden kan vinden om te beschrijven wat er met mij gebeurd. Het lijkt alsof ik ben waar ik was. Alleen, alles om mij heen is weg of kapot. Ik voel me gebroken, ik slaap zo ontzettend veel en ik ben nog steeds moe. De dagen hebben geen hoogte punten of diepe dalen. De emotie over de dag heeft routine. Ik kan wel 12 uur achter elkaar slapen zonder wakker te worden. Ik ben waar ik was.
Ik zit in een dal zoals hoe het was, ik ben waar ik was en ik kan er niet over schrijven.
Myrae, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende