Appel
Omdat mij regelmatig verteld wordt dat men iedere dag 2 ons groente en 2 stuks fruit hoort te eten, besloot ik vandaag eens een appel te eten. De appel had daar echter andere gedachten over, en zodra ik hem ongeveer 5 cm van mijn mond verwijderd had, panklaar om mijn tanden erin te zetten, stak hij zijn tong naar mij uit en sprak:"Nènènènè!" Vervolgens liet hij zichzelf uit mijn handen glippen en hij stuiterde op plagerige wijze mijn woning rond, terwijl hij die nènènè uitspraak nog een paar keer herhaalde.
Ik baalde, word ik hier geownd door een appel, dacht ik! "Heb ik dat weer," zuchtte ik, terwijl ik de appel probeerde te vangen. Maar de appel had niet gezien dat het raam open stond, en stuiterde op een gegeven moment heel hard naar buiten. "Nèèèèèè...flats." Ik keek naar buiten. De moleculen van deze appel lagen verspreid over het asfalt. "Haha," zei ik hardop, "net goed!" Ik had helemaal geen zin meer om een appel te eten.
Toen ben ik maar verder gaan schilderen, want ik ben een windmolen aan het schilderen.
Günther, man, 46 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende