Bang

Dit is de eerste keer dat ik hierop schrijf.
Gewoon omdat ik de behoefte heb om ergens mijn ei kwijt te kunnen.
Heb het gevoel dat ik nu eerst mijn hele levensverhaal hierop moet zetten, zodat iedereen snapt hoe ik me voel. Maar dit is niet voor iedereen. Dit is voor mij.
En iedereen mag mee lezen.

Hoe ik me nu voel?
Ik heb een gewoonte om mijn gevoel te beschrijven door het te vergelijken met bepaalde situaties.
Zoals nu bijvoorbeeld heb ik het gevoel dat ik levend begraven ben. Ik zit in een donkere smalle kist onder de grond en hoe hard ik ook schreeuw voor hulp, niemand hoort me. Ik raak in paniek.
Ik voel dat ik langzaam doodga, omdat ik niet gevoed word, gevoed door begrip.
Gevoed door geluk.
Bang om nooit meer gelukkig te zijn.