bekende fabels van een onbekende man...

ave,

Vandaag kwam ik met toeval een bijzonder boek tegen waar ik gelijk verliefd op werd…
en met de drie kilo (echt niet overdreven), gebonden in een oude rode harde kaf met mooie gouden letters versierd , is deze boek dan ook echt een schoonheid om te zien…
een schoonheid uit de vorige eeuw zullen we zeggen…

Wie heeft vroeger in zijn jeugd niet de moraliserende verzen van La Fontaine moeten lezen op school?
De fabels met meestal dieren in de hoofdrol zijn ondertussen wereldberoemd, de man zelf hellaas niet … want menig kind/persoon kent geen fabel aan de naam La Fontaine linken, zo als het wel gaat bij gebroeders Grimm of Hans Christian Andersen …
maar de zijn fabels van La Fontaine zijn tot de dag van vandaag nog in allerlei vormen terug te vinden, denk maar aan de Fabeltjeskrant…

De beroemde fabels verschenen in de 17e eeuw en waren op slag geliefd. Desalniettemin heeft de schrijver geen gemakkelijk leven gehad. Maar over zijn tragische liefdes leven en jeugd gaan we niet al teveel woorden spenderen…

Jean La Fontaine kwam uit een redelijk goede familie en kreeg een degelijke opleiding...
Hij studeerde rechten in Parijs,tenminste als hij niet klassieke schrijvers las in de saaie lessen, of zelf gedichten schreef…

Om zijn vader een plezier te doen trouwde Jean in 1647 met de mooie en rijke officiersdochter Marie Héricart… Na vijf jaar kregen ze eindelijk een zoon genaamd Charles,(er gaat een gerucht dat de beste man niet goed in bed was) het huwelijk was echter slecht tussen de mooie Marie en Jean…
Deze verdrietige ervaringen in zijn huwelijk verwerkte de beste man in zijn fabels over huwelijken en relaties...
Jean vluchtte zo vaak hij kon naar Parijs en hij zag zijn zoon nauwelijks… In Parijs ontmoette hij belangrijke en invloedrijke mensen die onder de indruk waren van zijn schrijfstijl...

Na wat eerder schrijfwerk gepubliceerd te hebben, bracht hij pas op zijn 47e het eerste deel van zijn fabels uit… De verhalen waren grotendeels gebaseerd op de verhalen van Aesopus uit de 6e eeuw voor Christus…
In de 17e eeuw waren fabels uit de oudheid erg populair en vanwege hun moraliserende karakter werden ze vaak geciteerd en op scholen onderwezen…
De versie van La Fontaine werd alom geroemd vanwege de vernieuwende schrijfstijl en woordkeus en er volgde al snel een tweede deel met fabels… wat niet vreemd was natuurlijk …

Ondanks deze roem had Jean het niet breed. Na de scheiding van zijn vrouw, die al haar geld weer meenam, werd Jean afhankelijk van de goedheid van anderen...
Hij zou de rest van zijn leven bij rijke vrouwelijke bewonderaars inwonen en door hen onderhouden worden…’’ja, al in 1600 had je suger moms’’
In 1695 stierf hij, na een kort ziekbed... Zijn fabels zouden zijn grootse nalatenschap zijn...

In Nederland verscheen de eerste complete vertaling van de fabels in 1871…
’’ en die boek bezit ik nu dus’’ ahum...

Deze vertaling bevat ook de fabels die minder geschikt geacht worden voor de tere kinderziel:
verhalen over vreemdgaan, slechte huwelijken of inhalige geestelijken… ‘’onderwerpen van alle tijden,zou je nu kunnen denken’’

Echter haalden vele fabels wel de schoolbanken vanwege de pakkende morele lessen...
Waar we in Nederland zo dol op zijn…
Deze fabels zijn beroemd gebleven, zoals het verhaal van de haas en de schildpad, die een hardloopwedstrijd hielden.
De hooghartige haas was zo overtuigd van zijn overwinning dat hij onderweg wel een dutje kon doen. Ondertussen haalde de schildpad hem in en won de wedstrijd…
of de vos en de raaf…
Dit soort verhalen danken hun populariteit aan de herkenbare eigenschappen van de dieren…
Hoogmoed, hebzucht, jaloezie, luiheid, eerzucht, gierigheid: niets wat de dieren vreemd is, is de lezers vreemd en de levenslessen zijn daarom nog steeds na al die eeuwen relevant en worden aan kinderen onderwezen….

leuk aanwinst dus voor mijn rariteitenkabinet...



faithfully yours
The TeaRat