ben ik in love???
ik denk wel dat ik in love ben, als je wilt weten hoe en wat moet je mijn vorige 2 verhaaltjes lezen.
oke, ik kan nu niet meer slapen en ben overdag niet te genieten. wat heb ik toch. als ik alleen al aan Maria denk komen de tranen al weer in mijn ogen. ik heb een aantal maanden niet gehuild(kan me tenminste de laatste keer niet herinneren) en nu opeens wel.
ik kan mensen in de rouw nu heel goed begrijpen. nooit meer je geliefde zien of horen. ik betrap me er zelf op dat ik aan haar denk. ik moet nu wel goed opletten dat ik niet depressief raak. daar ben ik nu net een jaartje of twee af. mijn probleem is dat niemand weet hoe ik ben. ik ben pot maar haast niemand weet dat. alleen een vriendin in duitsland (lekker veilig ver weg).
ik ben nu aan het kijken of ik over 1,5 jaar weg kan, naar het buitenland. ik heb een organisatie gevonden die je zo ergens kan plaatsen en dat voor 400 euro. je moet creatief zijn ( ben ik wel een beetje) en je talen spreken. ik kan alleen engels en duits. ik wil dan het liefst in spanje in een hotel werken. je bent dan voor 8 maanden onder de pannen. en daarna kan je voor vijf maanden onder de pannen zijn in het winterseizoen. ik vlucht eigenlijk gewoon weg uit nederland. die bekrompenheid, onzelfzuchtigheid, neppe gezelligheid, steeds meer bezuinigen omdat de euro zo duur is geworden( de volgende die ik hoor zeggen: dat heb ik mooi met een aanbieding kunnen kopen scheld ik de huid vol) , en omdat ik graag lesbisch wil zijn.
mijn vader zei vanavond bij het avondeten (ik kreeg echt haast niks door mijn keel en was een beetje afwezig = maria, ) dat ik zeker een vriendje had achtergelaten op M. ja paps, het is alleen een meid wilde ik bijna zeggen. volgens mij weet moeders al lang dat ik lesbisch ben. maar zegt ze gewoon niks. ik heb eigenlijk geen idee hoe mijn vader er op reageert, ik wacht liever tot hij kasje wijlen is(duurt hoogstwaarschijnlijk nog 20 jaar tot 35 jaar) dan dat ik hem dat verdriet aan doe.
vroeger toen ik een jaar of 14 was zat ik behoorlijk met mezelf in de knoop, ik sprak toen met een docent, reyntjes. ik zei dat ik een probleem had. zegt zij: je hebt niks met jongens! ik was zo verbaast, het was nog nooit bij me opgekomen dat ik me daarom zo kut voelde. en nu 8 jaar later ben ik er eindelijk achter dat ze gelijk had. ik durf nu zelfs het woord "LESBISCH"te zeggen!! complimenten aan mezelf.
nou ga weer kappen, op zoek naar maandverband of tampons, ben aan het oppassen op mijn neefjes+ nichtje dus nu hoop ik dat mijn zus iets in huis heeft!!
relaxkid
oke, ik kan nu niet meer slapen en ben overdag niet te genieten. wat heb ik toch. als ik alleen al aan Maria denk komen de tranen al weer in mijn ogen. ik heb een aantal maanden niet gehuild(kan me tenminste de laatste keer niet herinneren) en nu opeens wel.
ik kan mensen in de rouw nu heel goed begrijpen. nooit meer je geliefde zien of horen. ik betrap me er zelf op dat ik aan haar denk. ik moet nu wel goed opletten dat ik niet depressief raak. daar ben ik nu net een jaartje of twee af. mijn probleem is dat niemand weet hoe ik ben. ik ben pot maar haast niemand weet dat. alleen een vriendin in duitsland (lekker veilig ver weg).
ik ben nu aan het kijken of ik over 1,5 jaar weg kan, naar het buitenland. ik heb een organisatie gevonden die je zo ergens kan plaatsen en dat voor 400 euro. je moet creatief zijn ( ben ik wel een beetje) en je talen spreken. ik kan alleen engels en duits. ik wil dan het liefst in spanje in een hotel werken. je bent dan voor 8 maanden onder de pannen. en daarna kan je voor vijf maanden onder de pannen zijn in het winterseizoen. ik vlucht eigenlijk gewoon weg uit nederland. die bekrompenheid, onzelfzuchtigheid, neppe gezelligheid, steeds meer bezuinigen omdat de euro zo duur is geworden( de volgende die ik hoor zeggen: dat heb ik mooi met een aanbieding kunnen kopen scheld ik de huid vol) , en omdat ik graag lesbisch wil zijn.
mijn vader zei vanavond bij het avondeten (ik kreeg echt haast niks door mijn keel en was een beetje afwezig = maria, ) dat ik zeker een vriendje had achtergelaten op M. ja paps, het is alleen een meid wilde ik bijna zeggen. volgens mij weet moeders al lang dat ik lesbisch ben. maar zegt ze gewoon niks. ik heb eigenlijk geen idee hoe mijn vader er op reageert, ik wacht liever tot hij kasje wijlen is(duurt hoogstwaarschijnlijk nog 20 jaar tot 35 jaar) dan dat ik hem dat verdriet aan doe.
vroeger toen ik een jaar of 14 was zat ik behoorlijk met mezelf in de knoop, ik sprak toen met een docent, reyntjes. ik zei dat ik een probleem had. zegt zij: je hebt niks met jongens! ik was zo verbaast, het was nog nooit bij me opgekomen dat ik me daarom zo kut voelde. en nu 8 jaar later ben ik er eindelijk achter dat ze gelijk had. ik durf nu zelfs het woord "LESBISCH"te zeggen!! complimenten aan mezelf.
nou ga weer kappen, op zoek naar maandverband of tampons, ben aan het oppassen op mijn neefjes+ nichtje dus nu hoop ik dat mijn zus iets in huis heeft!!
relaxkid
31 jul 2005
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 nov 2007 ik heb HET gedaan ( 1 )
- O 23 okt 2007 blij, blij blij
- O 02 okt 2007 halllllooo
- O 30 aug 2007 werk is mwah
- O 29 jul 2007 heb werk
- O 19 jul 2007 moeilijk
- O 09 mei 2007 nog steeds hier en nu :love:
- O 17 dec 2006 yep ( 1 )
- O 04 apr 2006 niveau 4 ( 1 )
- O 20 feb 2006 heej
- O 23 dec 2005 kerstijd=drukte ( 2 )
- O 06 dec 2005 stage buitenland
- O 22 okt 2005 of ik wel kinderen wil
- O 10 okt 2005 rust rust rust
- O 07 okt 2005 pa zelfmoord ( 3 )