Ben ik nu raar?

Ik weet dus niet of ik het nu wel moest zeggen of niet. Uiteindelijk wel gedaan, maar ik heb er nu alweer spijt van!

Morgen ga ik met een vriendin (xxxjustme ) logeren. Heel gezellig en alles, eerst een poos op de Wii, aangezien ik dat superleuk vind en we geen Wii thuis hebben en mogen. Daarna gaan we ikweetniethoeveel horrorfilms kijken, da's laat maar zeggen een traditie geworden.

Maar een kwartiertje geleden vroeg ze dus aan mij: Vind je het goed als morgen bij de 1e film er nog iemand bij is?
Het eerste wat ik dacht was: NEE!
Waarom ik dat denk weet ik totaal niet. Ik ben denkik gewoon bang dat ze dan de hele tijd met die ander enzo bezig is, want zij kennen elkaar, en ik ken haar niet. Met andere woorden: dan voel ik me gelijk weer buitengesloten.
Al weet ik dat ik dus helemaal niet buitengesloten word, krijg ik toch dat nare gevoel.

Ik heb dus ook eerlijk gezegd dat ik het niet wilde. Dat komt ook grotendeels door Namelessx, vanmiddag hadden we het ergens over en toen zei ik: 'Misschien zegt ze wel dat het niet erg is, maar denkt ze dat wel'.
Toen zei ze: 'Oh, ik zou dat gewoon zeggen hoor als ik het liever niet had, jij niet dan?'
Ik dacht na en zei: 'Mja, weet ik niet'
Vanavond stond ik dus voor zo'n keuze. Ik dacht aan het gesprek van vanmiddag en zei eerlijk dat ik het liever niet had.

Maar nu voel ik me schuldig. Ik las net op FB van dat meisje dat zou komen dat ze dus morgen naar ons kwam. Nu moet mn vriendin tegen haar zeggen dat ik het liever niet wil, dat ik haar er liever niet bij wil. Lekker lullig voor dat meisje of niet dan?

Is dit raar dat ik dat niet wil? Ben ik nu raar omdat ik liever gewoon gezellig met z'n tweetjes, zoals afgesproken films wil kijken?