Bestemmingsloze Garde..

Hoog vanuit het gebouw zie ik de straat verborgen onder witte dekkleden,
Als in een sprookje daalt de sneeuw charmant naar beneden,

De straat is wit en schoon dankzij de natuurkracht,
Iedere stap in de strak gestreken sneeuw is een verminking van pracht,

Omhoog kijkend vinden mijn ogen hun weg door de op maat geknipte vlokken,
De omvang van het sneeuwgordijn lijkt oneindig over de horizon doorgetrokken,

Een vogel fladdert swingend door de sneeuw een dramatische tocht,
Hij lijkt eenzaam in zijn expeditie of vlucht omdat hij zwaar wordt gezocht,

Mijn ogen zakken weer naar de straat waar twee poesen elkaar vinden,
Onder een auto zoeken ze een geschikte plek om hun warmte aan elkaar te verbinden,

Van achter het raam zit ik op de 4e verdieping tussen de eenzame vogel en de poesen samen,
Bij de bedenking met welke lot ik het meest verbonden ben beslaan de ramen,

Mijn adem ging te snel bij het besef dat ik er tussenin zweef,
Mijn lot kent schuilplaats noch vrije vliegtour waarin ik fladderend overleef,

Ik sta met voeten in mijn schoenen maar niet met benen op aarde,
Ik sta tussen straat en wolken en behoor tot de bestemmingsloze garde.
27 jan 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van TrustNo1
TrustNo1, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende