Het is nu bijna 3 jaar geleden dat ik mijn enkel gebroken had. Het was een nogal gecompliceerde breuk met operatie en zo ... Nu eindelijk na jaren bijna niet kunnen lopen , komt er wat verbetering in. Sinds kort heb ik weer een fiets , en doe therapie in het water. Ook ben ik weer intensiever met Reiki aan de slag gegaan. En ja hoor ik kan weer een beetje uit de voeten. Fietsen gaat erg goed. En heb me voor genomen weer wat meer bij iedereen op visite te gaan. Dat is er in die jaren wel een beetje bij in geschoten. Erg genoeg ... Ik heb van veel mensen veel steun en begrip gehad in die jaren , maar ook veel onbegrip ... juist van die mensen waar ik het niet van verwacht had. Heb me lang eenzaam gevoeld en me thuis opgesloten , maar dat ga ik allemaal weer veranderen. Ik ga weer lekker genieten van het leven , samen met mijn gezin. Ik ben blij dat ik weer wat kan lopen , zeker nu mijn dochtertje ook al langs de tafel en zo begint te lopen. Kan ik tenminste af en toe achter haar aan. Ze kunnen zo snel zijn die kleintjes ... Maar ik weet wel zeker dat die kleine meid , voor mij de aanzet is geweest om er weer voor te knokken. Bijna had ik de moed op gegeven ...
Het rare is dat ik anderen altijd moed in praat , en met Reiki en zo probeer te helpen. Hoe komt het toch dat je jezelf soms zo kan laten vallen ???
Tot laterz maar weer ...
Groetjes en knuffels (en wat je ook doet , nooit opgeven) Hanny