Bijna anderhalf jaar mama
Ondertussen ben ik alweer bijna anderhalf jaar mama van een geweldig lief zoontje.
Helaas hebben we in zijn eerste jaar en eigenlijk al vanaf zijn geboorte het een en ander aan problemen gehad.
Ons zoontje is geboren met fibula aplasie. Dit betekend dat hij in beide beentje zijn kuitbeen mist waardoor zijn voeten verkeerd stonden bij de geboorte. Een lange tijd gips, doorgesneden peesjes en een paar spalken verder gaat het nu heel goed met hem en begint hij nu ook langzaam meer te gaan lopen met hulp. Gelukkig is zijn ontwikkeling hierdoor niet in het geding gekomen en zal hij gewoon kunnen lopen. Wel zal hij rond zijn tweede verjaardag een kleine operatie moeten ondergaan om zijn linker hiel netjes in een hoek te krijgen en hij daardoor beter zal kunnen lopen. Ook zal hij de rest van zijn leven overdag spalkjes dragen. Momenteel draagt hij ze nog overdag en 's nachts, maar waarschijnlijk zal er rond zijn vierde gekeken worden of ze 's nachts uit kunnen.
Verder geniet ik echt enorm van hem, en is het me allemaal waard geweest. Hij is gelukkig altijd een makkelijke baby geweest die alleen huilt als er echt iets is. Momenteel heeft hij en wij nu dus ook de griep, maar dat heerst momenteel gewoon.
Bij zijn geboorte kreeg ik ruzie met mijn beste vriendin en tevens schoonzus die er per se bij had willen zijn en het heel erg vond dat we haar het niet hadden laten weten. Dit was per ongeluk gebeurd, maar daar wilde ze niet echt van weten. Dat zij haar belang voor dat van onze zoon stelde op dat moment kan ik haar maar heel moeilijk vergeven.
Helaas hebben we in zijn eerste jaar en eigenlijk al vanaf zijn geboorte het een en ander aan problemen gehad.
Ons zoontje is geboren met fibula aplasie. Dit betekend dat hij in beide beentje zijn kuitbeen mist waardoor zijn voeten verkeerd stonden bij de geboorte. Een lange tijd gips, doorgesneden peesjes en een paar spalken verder gaat het nu heel goed met hem en begint hij nu ook langzaam meer te gaan lopen met hulp. Gelukkig is zijn ontwikkeling hierdoor niet in het geding gekomen en zal hij gewoon kunnen lopen. Wel zal hij rond zijn tweede verjaardag een kleine operatie moeten ondergaan om zijn linker hiel netjes in een hoek te krijgen en hij daardoor beter zal kunnen lopen. Ook zal hij de rest van zijn leven overdag spalkjes dragen. Momenteel draagt hij ze nog overdag en 's nachts, maar waarschijnlijk zal er rond zijn vierde gekeken worden of ze 's nachts uit kunnen.
Verder geniet ik echt enorm van hem, en is het me allemaal waard geweest. Hij is gelukkig altijd een makkelijke baby geweest die alleen huilt als er echt iets is. Momenteel heeft hij en wij nu dus ook de griep, maar dat heerst momenteel gewoon.
Bij zijn geboorte kreeg ik ruzie met mijn beste vriendin en tevens schoonzus die er per se bij had willen zijn en het heel erg vond dat we haar het niet hadden laten weten. Dit was per ongeluk gebeurd, maar daar wilde ze niet echt van weten. Dat zij haar belang voor dat van onze zoon stelde op dat moment kan ik haar maar heel moeilijk vergeven.
05 dec 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 dec 2018 Overspannen
- O 05 dec 2018 Bijna anderhalf jaar mama
- O 05 jul 2013 Koppijn
- O 30 jun 2013 Afscheid stage ( 1 )
- O 26 jun 2013 Iets leuks en iets minder leuks
- O 24 jun 2013 Mijn weekend
- O 21 jun 2013 Elektrische gitaar
- O 20 jun 2013 Schoolwerk
- O 25 aug 2011 Eingesprek stage gehaald!
- O 24 aug 2011 Filmhyve
- O 15 jul 2011 Burlesque!
- O 15 jul 2011 Inpakken!
- O 14 jul 2011 Till The End
- O 14 jul 2011 You Haven't Seen The Last Of Me Yet
- O 26 jun 2011 Bang voor de toekomst