Blijven steken
Lieve lezers,
Het boek wat ik met mijn psychologe ben aan het doornemen is voor mij best pittig. Het hoofdstuk waar we zijn blijven steken gaat over de “delen”.
Ik vind het moeilijk om daar open over te zijn.
Omdat ik mij er nog steeds voor schaam, maar ook dat het iets is wat bij mij hoort. Ik hield het altijd voor mezelf.
Ik weet niet als ik het wel wil delen.
Als ik het doe dan geef ik mijzelf wel heel erg bloot.
In het boek staan verschillende delen beschreven. Sommige komen overeen, maar andere staan er niet bij. Dat maakt het wel iets persoonlijks.
Ik snap heel goed waarom ik het moeilijk vind om te delen. Maar als ik het ga relativeren.. wat is het ergste wat kan gebeuren. Valt het allemaal wel mee met “schade” denk ik ??
Het maakt mij nog kwetsbaarder dan dat ik al ben en dat is moeilijk.
Maar ik snap ook dat het wel belangrijk is om het bespreekbaar te maken.
Moet ik het niet eerst zelf op een rijtje hebben de soorten “delen”. Heb ik dat dan nog niet ??
Ik weet het niet!
Ik vind het zelfs moeilijk om het hier op te schrijven. Een anonieme account, met mensen die op een hand te tellen zijn die ook een gezicht bij mij hebben.
Ik zou dus vrijuit kunnen schrijven. Wat houd mij dan tegen ??
Misschien heb ik gewoon nog even tijd nodig..
Geef ik het een week?
Ik vertrouw mijn psychologe.. toch ?
Ik wil vooruit !!
Kleintje
Het boek wat ik met mijn psychologe ben aan het doornemen is voor mij best pittig. Het hoofdstuk waar we zijn blijven steken gaat over de “delen”.
Ik vind het moeilijk om daar open over te zijn.
Omdat ik mij er nog steeds voor schaam, maar ook dat het iets is wat bij mij hoort. Ik hield het altijd voor mezelf.
Ik weet niet als ik het wel wil delen.
Als ik het doe dan geef ik mijzelf wel heel erg bloot.
In het boek staan verschillende delen beschreven. Sommige komen overeen, maar andere staan er niet bij. Dat maakt het wel iets persoonlijks.
Ik snap heel goed waarom ik het moeilijk vind om te delen. Maar als ik het ga relativeren.. wat is het ergste wat kan gebeuren. Valt het allemaal wel mee met “schade” denk ik ??
Het maakt mij nog kwetsbaarder dan dat ik al ben en dat is moeilijk.
Maar ik snap ook dat het wel belangrijk is om het bespreekbaar te maken.
Moet ik het niet eerst zelf op een rijtje hebben de soorten “delen”. Heb ik dat dan nog niet ??
Ik weet het niet!
Ik vind het zelfs moeilijk om het hier op te schrijven. Een anonieme account, met mensen die op een hand te tellen zijn die ook een gezicht bij mij hebben.
Ik zou dus vrijuit kunnen schrijven. Wat houd mij dan tegen ??
Misschien heb ik gewoon nog even tijd nodig..
Geef ik het een week?
Ik vertrouw mijn psychologe.. toch ?
Ik wil vooruit !!
Kleintje
15 mei 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 jan 2022 Klein updaten ( 2 )
- O 08 jan 2022 “Ik zou je willen opvouwen en meenemen” ( 1 )
- O 05 jan 2022 Van 2021 naar 2022 ( 1 )
- O 10 dec 2021 Aandacht geven aan afsluiten ( 1 )
- O 06 dec 2021 Poging om weer in de schrijfflow te komen ( 1 )
- O 03 dec 2021 Losgekoppeld en tranen ( 2 )
- O 07 nov 2021 Buiten de structuur = overprikkeling
- O 22 okt 2021 Oké even eerlijk ( 1 )
- O 16 okt 2021 Iedere keer weer die tranen
- O 16 okt 2021 Even een teken van leven geven
- O 10 sep 2021 Vertrouwen wat groeit
- O 03 sep 2021 Kennismaking met stagebegeleiders ( 1 )
- O 03 sep 2021 Na haar vakantie ( 1 )
- O 07 aug 2021 “Uit de kast” met de “delen” ( 2 )
- O 30 jul 2021 Nog niet genoeg veiligheid in het contact ? ( 1 )