Borderline en moederschap
Steeds vaker zit ik te denken over het moederschap.
Mijn vriend en ik zijn er over uit dat we allebei 1 kind willen. Vanaf jongs af aan had ik al een grote kinderwens maar is er nooit van gekomen omdat ik de juiste partner niet tegen kwam. Nu moet ook nog maar blijken of we bij elkaar blijven.
Moederschap lijkt mij prachtig. En vaak denk ik na over hoe gelukkig een kind mij zou maken.
Tegelijkertijd denk ik vaak na aan mijn stoornis in combinatie met een kind. Ik heb lang op het kinderdagverblijf gewerkt. De eerste vijf jaar uit het leven van kind lijken mij wel te doen, behalve het slaapgebrek. Maar de tijd dat het kind naar school gaat lijkt mij wel intensief. Kinderen die bij je komen spelen, oudergesprekken. Kinder feestjes organiseren. Elke dag dat kind naar school brengen en weer ophalen. Pubertijd lijkt mij helemaal hell. Zuipende en blowende kinderen. Hoe doe ik dat als ik zelf niet lekker in mijn vel zit?
Ik hoop dat ik tussen nu en 2 jaar een klein wondertje mag verwelkomen. Maar het lijkt mij ook wel een uitdaging.
BorderlineIris, vrouw, 2 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende