Borderline Persoonlijkheids Stoornis (info)
Ik heb het Borderline Persoonlijkheids Stoornis. Aangezien ik mijn ervaring hiermee wil gaan opschrijven binnen nu en korte tijd geef ik eerst even informatie zodat voor degene die het interesseert duidelijk is wat het inhoudt 
Deze tekst vond een vriend van me op internet en aangezien hier heel duidelijk is wat het nou inhoud heb ik de tekst even gekopieerd:
Dr. Leland M. Heller over de Borderline Persoonlijkheids Stoornis
"Epilepsie werd ooit gezien als een psychiatrisch probleem, totdat de onderliggende neurologische afwijkingen werden begrepen. Ook bij borderliners hebben de onderzoekersmedische en neurologische afwijkingen ontdekt. Veel van de symptomen worden waarschijnlijk veroorzaakt door een verkeerde werking van het limbisch systeem in de hersenen. Naar mijn mening is de Borderline Persoonlijkheids Stoornis voornamelijk een medisch probleem. Het is tegenwoordig te behandelen.
De borderline ervaring
Stel je voor dat je een probleempje hebt, niet te ernstig – een lekke band, een verstopte afvoer, een onbenullig meningsverschil met een vriend, je partner of je kind, etc. In plaats van te komen tot een acceptabele oplossing, raakt je geest een beetje in paniek. Je begint je ongemakkelijk te voelen, wat je waarschijnlijk voelt in je maag of in je borst. Gevoelens van angst verergeren je ongemak en rusteloosheid. Vervolgens word je bozer en bozer – totdat je zo woedend bent dat je erdoor overspoeld raakt – ook al realiseer je je dat je reactie overdreven is. In de minuten of zelfs uren die daarop volgen steken andere negatieve sensaties de kop op – compleet met herinneringen aan eerdere pijnlijke momenten – totdat je zo’n beetje elke nare emotie voelt die een mens maar kan voelen.
Je voelt je gevangen en kwetsbaar. Je psychologische verdedigingsmechanismen worden overspoeld door onverdraaglijke emotionele pijn. Je voelt je gedeprimeerd. Je merkt dat je de situatie niet meer meester bent; je geest en lichaam zijn nu compleet in paniek. Je raakt je zicht op de werkelijkheid kwijt – je trekt kromme conclusies in een vergeefse poging om te kunnen begrijpen wat er gebeurt. Terwijl de pijn steeds erger wordt zorgt je zenuwstelsel voor vreemde sensaties zoals leegheid, verdoofdheid en het gevoel buiten de realiteit te staan. Je bent niet meer in staat om rationeel te denken naarmate de paniek erger en erger wordt.
Je geest probeert nu wanhopig een uitweg te vinden uit de pijn, en zoekt naar oplossingen. Het herinnert zich eerdere handelingen die ervoor zorgden dat je je toen beter ging voelen. Als er eenmaal een methode is gevonden, dwingt je op hol geslagen geest je om diezelfde methode weer toe te passen, op het destructieve af, totdat er een ‘biochemische redding’ komt: in je hersenen komen chemische stoffen vrij die ervoor zorgen dat de pijn ophoudt, en dat je je weer ‘normaal’ voelt.
Maar hoe kan je je ooit weer normaal voelen als je weet dat een dergelijke afschuwelijke ervaring zo weer terug kan komen? Hoe kun je je weer normaal voelen als je zelfvernietigende en onbehoorlijke gedragingen zijn opgemerkt door familie, vrienden, werkgever en/of collega’s? Hoe kun je je weer normaal voelen als die gedragingen leiden tot financiële, intermenselijke, lichamelijke of justitiële problemen?
Voor degenen die niet lijden aan de borderline persoonlijkheidsstoornis is dit een nachtmerrie die ze hopelijk nooit zullen meemaken. Borderliners maken dit echter steeds weer mee – vooral in periodes van stress. Verschillende borderliners ervaren de symptomen soms verschillend, maar de afschuwelijke gevoelens die genoemd worden in de eerste paragraaf (samengevat onder de noemer ‘dysforie’) komen regelmatig in hun leven terug.
Borderliners zullen bijna alles doen om de dysforie te laten verdwijnen. Impulsiviteit en zelfvernietigingsdrang zijn meestal pogingen om dysforie te verminderen. Sommige borderliners, vooral degenen die lijden aan een ernstige vorm, beschadigen hun lichaam in zo’n toestand van dysforie door zichzelf verwondingen toe te brengen (snijden). Deze automutilatie hoeft niet persé pijnlijk te zijn (het snijden wordt soms niet eens gevoeld) maar de handeling op zich verlicht de dysforie al.
Naast het bovenstaande lijden borderliners ook aan intense, terugkerende en onvoorspelbare stemmingswisselingen, die ook weer dysforie kunnen veroorzaken – zelfs als er geen sprake is van stress. De stemmingswisselingen beletten de borderliners om het gelukkige, succesvolle leven te leiden dat ze zo wanhopig nastreven. Borderliners zijn het slachtoffer van een ongelooflijk pijnlijke ziekte…
Net als lijders aan epilepsie, spierdystrofie of neurofibromatose (de ziekte van de ‘Elephant Man’) hebben borderliners nooit gevraagd om hun ziekte, laat staan dat ze hem verdiend of zelf veroorzaakt hebben. De symptomen kunnen echter zo onprettig zijn voor de omgeving dat het moeilijk is – en soms zelfs onmogelijk – om medeleven of begrip op te brengen. Borderliners zoeken wanhopig naar liefde, maar hun ziekte zorgt ervoor dat het soms moeilijk is om van ze te houden. Ze zijn doodsbang dat ze in de steek gelaten zullen worden, en toch zijn ze niet in staat te voorkomen dat hun ziekte relaties verwoest.
Dit is de borderline ervaring.
De feiten.…
Genetische factoren spelen een grote rol – borderline lijkt ‘in de familie te zitten’. De kans om borderline te ontwikkelen is 6 keer zo groot als één van de naaste familieleden de ziekte heeft. Uit onderzoek bij eeneiige tweelingen is gebleken dat veel persoonlijkheidskenmerken genetisch bepaald zijn. Er is een verband tussen bepaalde karaktertrekken en de bloedgroep (de zogenoemde ‘bloedgroep-antigenen’).
Borderliners lijden vaak ook aan andere stoornissen. PMS, depressie, een traag werkende schildklier, vitamine B12-tekort, andere persoonlijkheidsstoornissen, angsten, eetstoornissen en verslavingen zijn daarvan de meest voorkomende. De intelligentie wordt niet beïnvloed door de Borderline stoornis, maar het vermogen om tijd te organiseren en te structureren kan ernstig beschadigd zijn. Er is geen verband met schizofrenie.
… Veel borderliners zijn in hun jeugd misbruikt of verwaarloosd, maar bij sommigen heeft de ziekte zich ontwikkeld na ernstig hoofdletsel, epilepsie of herseninfecties. Ook het vroeg verliezen van (één van) de ouders en incest worden vaak geassocieerd met Borderline.
De feiten die wijzen op een medische oorzaak zijn indrukwekkend: hersenonderzoeken laten regelmatig afwijkingen zien. Neurologische onderzoeken ook. Borderliners nemen geluiden op een andere manier waar dan niet-borderliners. Hun geheugen en gezichtsvermogen zijn vaak slechter. De werking van hun klieren kan afwijkingen vertonen. Ook de slaap is afwijkend. De reactie op sommige medicijnen kan vreemd zijn. Een injectie met het medicijn Procaine zorgt gewoonlijk voor een gevoel van slaperigheid, maareen borderliner krijgt dan last van dysforie zoals beschreven in de eerste paragraaf. Als Borderline puur een emotionele ziekte is, waarom zijn er dan zoveel medische en neurologische afwijkingen te constateren?
Bij borderliners is de kans groot dat de regulering van de neurotransmitter ‘serotonine’ – een onvoorstelbaar belangrijke stof in de hersenen – afwijkingen vertoont. Een verstoorde serotoninehuishouding kan zorgen voor angsten, depressies, stemmingsstoornissen, onjuiste pijnbeleving, agressiviteit, alcoholisme, eetstoornissen en impulsiviteit. (Toediening van extra serotonine kan dan helpen de symptomen te onderdrukken.)
Een tekort aan serotonine kan ook leiden tot zelfmoord; bij een lage serotoninespiegel in het bloed is het risico van zelfvernietigend of impulsief gedrag tijdens een crisis groter. De meest gewelddadige vormen van zelfmoord (ophanging, verdrinking) worden over het algemeen toegepast door patiënten met een lage serotoninespiegel. Van degenen bij wie de zelfmoordpoging niet is gelukt, zal 2% daar binnen een jaar alsnog in slagen. Als echter de serotoninespiegel laag is, neemt die kans toe tot 20%.
Behandeling
Dankzij nieuwe medische ontwikkelingen kunnen borderliners tegenwoordig behandeld worden, en vaak zelfs genezen. Met het medicijn fluoxetine (Prozac) stoppen de meeste stemmingswisselingen binnen een paar dagen. Naar mijn mening is dit net zo’n grote doorbraak voor borderliners als de ontdekking van insuline was voor diabetici.
Borderliners vinden zichzelf vaak erg slecht. Maar ik zeg regelmatig tegen mijn patiënten "je bent geen *#%@*, je hersenen zijn gewoon stuk". Als ze deze manier van denken eenmaal begrijpen geeft dat een enorm gevoel van opluchting. Ze moeten weten dat ze waardevol zijn als mens. Op het moment dat Prozac de stemmingswisselingen stopt, worden gevoelens van wanhoop en hopeloosheid meestal vervangen door optimisme en motivatie. De borderliner begint zich dan langzaamaan te realiseren dat een gelukkig en meer succesvol leven ook voor hen mogelijk is.
Alle borderliners hebben psychologische hulp nodig. Het is bijna onmogelijk om jarenlang aan Borderline te lijden en dan géén hulp nodig te hebben. De achterliggende problemen zijn weliswaar – naar alle waarschijnlijkheid – structurele ‘foutjes’ in de hersenen, maar dat resulteert in een leven vol slechte ervaringen, en onvoldoende vaardigheden om daarmee om te gaan. Daar heb je gewoon hulp bij nodig.
Medicijnen moeten altijd alleen gebruikt worden als er goede medische begeleiding voorhanden is, maar dit geldt met name voor de medicijnen die gebruikt worden bij de behandeling van Borderline. Sommige medicijnen verergeren de symptomen van Borderline, zoals amitryptilline (Elavil) en alprazolam (Xanax). Ongeveer éénderde van alle bordelinepatiënten heeft een traag werkende schildklier – ondanks een normale uitslag van het ‘TSH’-bloedonderzoek. Het kan zijn dat zij ook medicijnen voor hun schildklier nodig hebben.
Het antidepressivum fluoxetine (Prozac), een serotonine-heropnameremmer, neemt de stemmingswisselingen feitelijk weg. Gevoelens van angst, leegte of verveling worden vaak ook opgelost of verminderd. De meeste borderliners die ik heb behandeld vinden Prozac een wonder. Sommige patiënten moeten dit medicijn voor de rest van hun leven blijven gebruiken, anderen kunnen er na een jaar weer mee stoppen zonder dat de stemmingswisselingen terugkomen. De bijwerkingen geven slechts zelden serieuze problemen.
Neuroleptica […] zijn effectieve medicijnen voor borderliners. Ze zijn bijzonder werkzaam bij de behandeling van dysforie en psychoses, en ze werken preventief als de borderliner een stressvolle periode doormaakt. Ze zetten als het ware een rem op de gedachten wanneer die op hol dreigen te slaan. Deze medicijnen moeten echter alleen gebruikt worden op het moment dat ze echt nodig zijn, net zoals je Rennies alleen gebruikt op het moment dat je last hebt van brandend maagzuur. Neuroleptica zijn al werkzaam bij lage doseringen, en moeten daarom met grote voorzichtigheid gebruikt worden.
Medicijnen kunnen dus behulpzaam zijn bij de bestrijding van bepaalde borderlinesymptomen, maar met de geest is wel degelijk iets mis. Na een beroerte moet therapie ervoor zorgen dat de gezonde gebieden in de hersenen de taak overnemen van de beschadigde gedeeltes. Hetzelfde geldt voor borderliners. Ik ben een groot voorstander van training van de hersenen. Affirmaties […] zijn een goede manier; de hersenen kunnen bijna alles gaan geloven, als het ze maar vaak genoeg verteld wordt.
De psychologie van positief denken is heel goed voor borderliners. Ik ben erg voor intensieve heropvoeding van de hersenen. Besteed gedurende 3 tot 6 maanden zoveel mogelijk tijd aan het lezen van positieve zelfhulpboeken en het luisteren naar motiverende cassettebandjes of CD’s. Die van de motiverende spreker Zig Ziglar bijvoorbeeld zijn bijzonder goed (alleen in Engelstalige versie verkrijgbaar – red.)
Soms wordt de Bordeline stoornis gecompliceerder door symptomen die doen denken aan epilepsie (‘temporal lobe seizures’). Gebruikelijke verschijnselen hierbij zijn aanvallen van verminderd bewustzijn, het gevoel dat dingen niet ‘echt’ zijn, en een verdoofd gevoel in bepaalde lichaamsdelen. Deze verschijnselen komen vaker voor in periodes van stress of depressie, bij ernstige vormen van dysforie en bij incest-gerelateerde crises. Ze kunnen behandeld worden met het epilepsie-medicijn carbamazipine (Tegretol).
Borderliners zijn SLACHTOFFERS – ze hebben hun ziekte niet zelf veroorzaakt. Ze willen niet ziek zijn. Ze willen behandeld worden, en indien mogelijk ook genezen. Ze verdienen die kans.
Het National Institute of Mental Health (NIMH) in de USA is de enige echt invloedrijke bron geweest van zorgvuldige onderzoeken naar en betrouwbare informatie over de achterliggende biologische oorzaken van de Borderline Persoonlijkheids Stoornis.
Onderzoeken, zoals uitgevoerd door Drs. Cowdry en Gardner in 1987, hebben aangetoond hoe effectief Tegretol (carbamazipine) en neuroleptica bij Borderline zijn, en hoe gevaarlijk daarentegen het gebruik van Xanax (alprazolam) kan zijn. Het artikel hierover is gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift The Archives of General Psychiatry in februari 1988. In een volgend artikel werd aangetoond dat de toen nog gebruikelijke veronderstellingen over een lage serotoninespiegel bij de Borderline Persoonlijkheids Stoornis niet juist waren; het bleek dat een lage serotoninespiegel wel van toepassing was op zeer suïcidale mensen, maar dat dat niet persé borderliners waren. Of relatief lage serotoninespiegels – niet extreem laag – standaard zijn bij Borderline, is nog de vraag.
Dr. Cowdry is sinds een paar jaar directeur van het NIMH, en zal hoogstwaarschijnlijk betrokken zijn bij verder onderzoek."
English website: BiologicalUnhappiness.com.
This page was translated by Irene Van Tol. Many thanks to her.
Deze tekst vond een vriend van me op internet en aangezien hier heel duidelijk is wat het nou inhoud heb ik de tekst even gekopieerd:
Dr. Leland M. Heller over de Borderline Persoonlijkheids Stoornis
"Epilepsie werd ooit gezien als een psychiatrisch probleem, totdat de onderliggende neurologische afwijkingen werden begrepen. Ook bij borderliners hebben de onderzoekersmedische en neurologische afwijkingen ontdekt. Veel van de symptomen worden waarschijnlijk veroorzaakt door een verkeerde werking van het limbisch systeem in de hersenen. Naar mijn mening is de Borderline Persoonlijkheids Stoornis voornamelijk een medisch probleem. Het is tegenwoordig te behandelen.
De borderline ervaring
Stel je voor dat je een probleempje hebt, niet te ernstig – een lekke band, een verstopte afvoer, een onbenullig meningsverschil met een vriend, je partner of je kind, etc. In plaats van te komen tot een acceptabele oplossing, raakt je geest een beetje in paniek. Je begint je ongemakkelijk te voelen, wat je waarschijnlijk voelt in je maag of in je borst. Gevoelens van angst verergeren je ongemak en rusteloosheid. Vervolgens word je bozer en bozer – totdat je zo woedend bent dat je erdoor overspoeld raakt – ook al realiseer je je dat je reactie overdreven is. In de minuten of zelfs uren die daarop volgen steken andere negatieve sensaties de kop op – compleet met herinneringen aan eerdere pijnlijke momenten – totdat je zo’n beetje elke nare emotie voelt die een mens maar kan voelen.
Je voelt je gevangen en kwetsbaar. Je psychologische verdedigingsmechanismen worden overspoeld door onverdraaglijke emotionele pijn. Je voelt je gedeprimeerd. Je merkt dat je de situatie niet meer meester bent; je geest en lichaam zijn nu compleet in paniek. Je raakt je zicht op de werkelijkheid kwijt – je trekt kromme conclusies in een vergeefse poging om te kunnen begrijpen wat er gebeurt. Terwijl de pijn steeds erger wordt zorgt je zenuwstelsel voor vreemde sensaties zoals leegheid, verdoofdheid en het gevoel buiten de realiteit te staan. Je bent niet meer in staat om rationeel te denken naarmate de paniek erger en erger wordt.
Je geest probeert nu wanhopig een uitweg te vinden uit de pijn, en zoekt naar oplossingen. Het herinnert zich eerdere handelingen die ervoor zorgden dat je je toen beter ging voelen. Als er eenmaal een methode is gevonden, dwingt je op hol geslagen geest je om diezelfde methode weer toe te passen, op het destructieve af, totdat er een ‘biochemische redding’ komt: in je hersenen komen chemische stoffen vrij die ervoor zorgen dat de pijn ophoudt, en dat je je weer ‘normaal’ voelt.
Maar hoe kan je je ooit weer normaal voelen als je weet dat een dergelijke afschuwelijke ervaring zo weer terug kan komen? Hoe kun je je weer normaal voelen als je zelfvernietigende en onbehoorlijke gedragingen zijn opgemerkt door familie, vrienden, werkgever en/of collega’s? Hoe kun je je weer normaal voelen als die gedragingen leiden tot financiële, intermenselijke, lichamelijke of justitiële problemen?
Voor degenen die niet lijden aan de borderline persoonlijkheidsstoornis is dit een nachtmerrie die ze hopelijk nooit zullen meemaken. Borderliners maken dit echter steeds weer mee – vooral in periodes van stress. Verschillende borderliners ervaren de symptomen soms verschillend, maar de afschuwelijke gevoelens die genoemd worden in de eerste paragraaf (samengevat onder de noemer ‘dysforie’) komen regelmatig in hun leven terug.
Borderliners zullen bijna alles doen om de dysforie te laten verdwijnen. Impulsiviteit en zelfvernietigingsdrang zijn meestal pogingen om dysforie te verminderen. Sommige borderliners, vooral degenen die lijden aan een ernstige vorm, beschadigen hun lichaam in zo’n toestand van dysforie door zichzelf verwondingen toe te brengen (snijden). Deze automutilatie hoeft niet persé pijnlijk te zijn (het snijden wordt soms niet eens gevoeld) maar de handeling op zich verlicht de dysforie al.
Naast het bovenstaande lijden borderliners ook aan intense, terugkerende en onvoorspelbare stemmingswisselingen, die ook weer dysforie kunnen veroorzaken – zelfs als er geen sprake is van stress. De stemmingswisselingen beletten de borderliners om het gelukkige, succesvolle leven te leiden dat ze zo wanhopig nastreven. Borderliners zijn het slachtoffer van een ongelooflijk pijnlijke ziekte…
Net als lijders aan epilepsie, spierdystrofie of neurofibromatose (de ziekte van de ‘Elephant Man’) hebben borderliners nooit gevraagd om hun ziekte, laat staan dat ze hem verdiend of zelf veroorzaakt hebben. De symptomen kunnen echter zo onprettig zijn voor de omgeving dat het moeilijk is – en soms zelfs onmogelijk – om medeleven of begrip op te brengen. Borderliners zoeken wanhopig naar liefde, maar hun ziekte zorgt ervoor dat het soms moeilijk is om van ze te houden. Ze zijn doodsbang dat ze in de steek gelaten zullen worden, en toch zijn ze niet in staat te voorkomen dat hun ziekte relaties verwoest.
Dit is de borderline ervaring.
De feiten.…
Genetische factoren spelen een grote rol – borderline lijkt ‘in de familie te zitten’. De kans om borderline te ontwikkelen is 6 keer zo groot als één van de naaste familieleden de ziekte heeft. Uit onderzoek bij eeneiige tweelingen is gebleken dat veel persoonlijkheidskenmerken genetisch bepaald zijn. Er is een verband tussen bepaalde karaktertrekken en de bloedgroep (de zogenoemde ‘bloedgroep-antigenen’).
Borderliners lijden vaak ook aan andere stoornissen. PMS, depressie, een traag werkende schildklier, vitamine B12-tekort, andere persoonlijkheidsstoornissen, angsten, eetstoornissen en verslavingen zijn daarvan de meest voorkomende. De intelligentie wordt niet beïnvloed door de Borderline stoornis, maar het vermogen om tijd te organiseren en te structureren kan ernstig beschadigd zijn. Er is geen verband met schizofrenie.
… Veel borderliners zijn in hun jeugd misbruikt of verwaarloosd, maar bij sommigen heeft de ziekte zich ontwikkeld na ernstig hoofdletsel, epilepsie of herseninfecties. Ook het vroeg verliezen van (één van) de ouders en incest worden vaak geassocieerd met Borderline.
De feiten die wijzen op een medische oorzaak zijn indrukwekkend: hersenonderzoeken laten regelmatig afwijkingen zien. Neurologische onderzoeken ook. Borderliners nemen geluiden op een andere manier waar dan niet-borderliners. Hun geheugen en gezichtsvermogen zijn vaak slechter. De werking van hun klieren kan afwijkingen vertonen. Ook de slaap is afwijkend. De reactie op sommige medicijnen kan vreemd zijn. Een injectie met het medicijn Procaine zorgt gewoonlijk voor een gevoel van slaperigheid, maareen borderliner krijgt dan last van dysforie zoals beschreven in de eerste paragraaf. Als Borderline puur een emotionele ziekte is, waarom zijn er dan zoveel medische en neurologische afwijkingen te constateren?
Bij borderliners is de kans groot dat de regulering van de neurotransmitter ‘serotonine’ – een onvoorstelbaar belangrijke stof in de hersenen – afwijkingen vertoont. Een verstoorde serotoninehuishouding kan zorgen voor angsten, depressies, stemmingsstoornissen, onjuiste pijnbeleving, agressiviteit, alcoholisme, eetstoornissen en impulsiviteit. (Toediening van extra serotonine kan dan helpen de symptomen te onderdrukken.)
Een tekort aan serotonine kan ook leiden tot zelfmoord; bij een lage serotoninespiegel in het bloed is het risico van zelfvernietigend of impulsief gedrag tijdens een crisis groter. De meest gewelddadige vormen van zelfmoord (ophanging, verdrinking) worden over het algemeen toegepast door patiënten met een lage serotoninespiegel. Van degenen bij wie de zelfmoordpoging niet is gelukt, zal 2% daar binnen een jaar alsnog in slagen. Als echter de serotoninespiegel laag is, neemt die kans toe tot 20%.
Behandeling
Dankzij nieuwe medische ontwikkelingen kunnen borderliners tegenwoordig behandeld worden, en vaak zelfs genezen. Met het medicijn fluoxetine (Prozac) stoppen de meeste stemmingswisselingen binnen een paar dagen. Naar mijn mening is dit net zo’n grote doorbraak voor borderliners als de ontdekking van insuline was voor diabetici.
Borderliners vinden zichzelf vaak erg slecht. Maar ik zeg regelmatig tegen mijn patiënten "je bent geen *#%@*, je hersenen zijn gewoon stuk". Als ze deze manier van denken eenmaal begrijpen geeft dat een enorm gevoel van opluchting. Ze moeten weten dat ze waardevol zijn als mens. Op het moment dat Prozac de stemmingswisselingen stopt, worden gevoelens van wanhoop en hopeloosheid meestal vervangen door optimisme en motivatie. De borderliner begint zich dan langzaamaan te realiseren dat een gelukkig en meer succesvol leven ook voor hen mogelijk is.
Alle borderliners hebben psychologische hulp nodig. Het is bijna onmogelijk om jarenlang aan Borderline te lijden en dan géén hulp nodig te hebben. De achterliggende problemen zijn weliswaar – naar alle waarschijnlijkheid – structurele ‘foutjes’ in de hersenen, maar dat resulteert in een leven vol slechte ervaringen, en onvoldoende vaardigheden om daarmee om te gaan. Daar heb je gewoon hulp bij nodig.
Medicijnen moeten altijd alleen gebruikt worden als er goede medische begeleiding voorhanden is, maar dit geldt met name voor de medicijnen die gebruikt worden bij de behandeling van Borderline. Sommige medicijnen verergeren de symptomen van Borderline, zoals amitryptilline (Elavil) en alprazolam (Xanax). Ongeveer éénderde van alle bordelinepatiënten heeft een traag werkende schildklier – ondanks een normale uitslag van het ‘TSH’-bloedonderzoek. Het kan zijn dat zij ook medicijnen voor hun schildklier nodig hebben.
Het antidepressivum fluoxetine (Prozac), een serotonine-heropnameremmer, neemt de stemmingswisselingen feitelijk weg. Gevoelens van angst, leegte of verveling worden vaak ook opgelost of verminderd. De meeste borderliners die ik heb behandeld vinden Prozac een wonder. Sommige patiënten moeten dit medicijn voor de rest van hun leven blijven gebruiken, anderen kunnen er na een jaar weer mee stoppen zonder dat de stemmingswisselingen terugkomen. De bijwerkingen geven slechts zelden serieuze problemen.
Neuroleptica […] zijn effectieve medicijnen voor borderliners. Ze zijn bijzonder werkzaam bij de behandeling van dysforie en psychoses, en ze werken preventief als de borderliner een stressvolle periode doormaakt. Ze zetten als het ware een rem op de gedachten wanneer die op hol dreigen te slaan. Deze medicijnen moeten echter alleen gebruikt worden op het moment dat ze echt nodig zijn, net zoals je Rennies alleen gebruikt op het moment dat je last hebt van brandend maagzuur. Neuroleptica zijn al werkzaam bij lage doseringen, en moeten daarom met grote voorzichtigheid gebruikt worden.
Medicijnen kunnen dus behulpzaam zijn bij de bestrijding van bepaalde borderlinesymptomen, maar met de geest is wel degelijk iets mis. Na een beroerte moet therapie ervoor zorgen dat de gezonde gebieden in de hersenen de taak overnemen van de beschadigde gedeeltes. Hetzelfde geldt voor borderliners. Ik ben een groot voorstander van training van de hersenen. Affirmaties […] zijn een goede manier; de hersenen kunnen bijna alles gaan geloven, als het ze maar vaak genoeg verteld wordt.
De psychologie van positief denken is heel goed voor borderliners. Ik ben erg voor intensieve heropvoeding van de hersenen. Besteed gedurende 3 tot 6 maanden zoveel mogelijk tijd aan het lezen van positieve zelfhulpboeken en het luisteren naar motiverende cassettebandjes of CD’s. Die van de motiverende spreker Zig Ziglar bijvoorbeeld zijn bijzonder goed (alleen in Engelstalige versie verkrijgbaar – red.)
Soms wordt de Bordeline stoornis gecompliceerder door symptomen die doen denken aan epilepsie (‘temporal lobe seizures’). Gebruikelijke verschijnselen hierbij zijn aanvallen van verminderd bewustzijn, het gevoel dat dingen niet ‘echt’ zijn, en een verdoofd gevoel in bepaalde lichaamsdelen. Deze verschijnselen komen vaker voor in periodes van stress of depressie, bij ernstige vormen van dysforie en bij incest-gerelateerde crises. Ze kunnen behandeld worden met het epilepsie-medicijn carbamazipine (Tegretol).
Borderliners zijn SLACHTOFFERS – ze hebben hun ziekte niet zelf veroorzaakt. Ze willen niet ziek zijn. Ze willen behandeld worden, en indien mogelijk ook genezen. Ze verdienen die kans.
Het National Institute of Mental Health (NIMH) in de USA is de enige echt invloedrijke bron geweest van zorgvuldige onderzoeken naar en betrouwbare informatie over de achterliggende biologische oorzaken van de Borderline Persoonlijkheids Stoornis.
Onderzoeken, zoals uitgevoerd door Drs. Cowdry en Gardner in 1987, hebben aangetoond hoe effectief Tegretol (carbamazipine) en neuroleptica bij Borderline zijn, en hoe gevaarlijk daarentegen het gebruik van Xanax (alprazolam) kan zijn. Het artikel hierover is gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift The Archives of General Psychiatry in februari 1988. In een volgend artikel werd aangetoond dat de toen nog gebruikelijke veronderstellingen over een lage serotoninespiegel bij de Borderline Persoonlijkheids Stoornis niet juist waren; het bleek dat een lage serotoninespiegel wel van toepassing was op zeer suïcidale mensen, maar dat dat niet persé borderliners waren. Of relatief lage serotoninespiegels – niet extreem laag – standaard zijn bij Borderline, is nog de vraag.
Dr. Cowdry is sinds een paar jaar directeur van het NIMH, en zal hoogstwaarschijnlijk betrokken zijn bij verder onderzoek."
English website: BiologicalUnhappiness.com.
This page was translated by Irene Van Tol. Many thanks to her.
16 jul 2003
- meld ongepast verhaal
-
ikke...
donderdag 17 juli 2003 00:31
jah mn ouders d88 eerst ook dat mn zus dat had... want ik heb er ook wel eens van gehoord maar ik wist nooit precies wat het was. dank je voor de info!
veel liefs
ikke -
Dian
donderdag 17 juli 2003 03:06
hay..
Ik ben Dian, in mei 18 geworden en ruim een jaar geleden werd er bij mij ook borderliner geconstateerd.. of iig, toen kreeg ik het ook te horen, wat zij al een aantal maanden dachten Ik weet niet hoe lang je het al weet? Maar die tekst die je had neergezet was toevallig ook de eerste tekst die ik er ooit over las .. ondertussen het afgelopen jaar verschrikkelijk veel informatie gelezen, opgezocht.. gevonden.. je kan het zo gek niet bedenken. En heb verschrikkelijk veel over mezelf geleerd. en doe dit nog, iedere dag.
.. euhm.. mjah ik zit op een forum, met veel mensen die ook bps hebben.
Als je via google zoekt naar 'lotgenoten, samen staan we sterk'.. dan kom je er wel op terecht. Misschien dat je er ook wat aan hebt...
Sterkte iig. Weet dus niet of je het al erg lang weet.. maar.. ik weet iig hoe moeilijk het is.
Liefs, Dian -
Tyrael
zaterdag 19 juli 2003 14:59
Ilsjuh,
Ik weet niet zo goed hoe ik op je infoverhaal moet reageren, ik heb het gelezen, en ik vind het echt vreselijk, ik wist niet dat er zoiets bestond, maar nu dus wel. Wat moet dit moeilijk voor je zijn, vooral het stukje over zelfmoord en automutilatie vind ik erg.. dat deze ziekte daartoe aanleiding kan geven. Je verdient zéker beter dan deze situatie, en ik hoop dat bij jou een goede behandeling toegepast kan worden, dat medicijnen helpen, en dat je er een beetje mee kan leren omgaan, als dat uberhaubt wel kan.. gelukkig zijn er toch medicijnen voor, en kun je er dergelijke info over vinden, het doet pijn maar toch ook weer wat zekerheid als je kunt verwoorden "wat er met je aan de hand is", wat er anders aan jou is dan aan anderen. Maar een mens blijf je zeker, en zoals er ook in deze info stond kun je er niks aan doen dat je dit hebt! Maar dat weet je zelf ook wel. Maar er is dus wel grote kans dat het over kan gaan, door therapie en medicijnen. En door steun van anderen. En ik hoop echt dat je die steun genoeg hebt, want die is heel belangrijk!
Dian dit is ook voor jou bedoelt,
Heel veel sterkte en een knuffel van mij,
Tyrael -
Ilsjuh
zaterdag 19 juli 2003 20:26
Tyrael, wat lief van je! Dank je
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 14 dec 2003 weekend-verslag
- O 12 dec 2003 oppassen vanavond
- O 12 dec 2003 het "huwelijk" van mijn ouders ( 2 )
- O 10 dec 2003 wat te doen met de feestdagen???
- O 06 dec 2003 consequentie van blub 2 ( 6 )
- O 06 dec 2003 blub 2
- O 06 dec 2003 blub 1
- O 04 dec 2003 overbuurvrouw overleden ( 3 )
- O 01 dec 2003 rijbewijs gehaald ( 4 )
- O 27 nov 2003 seksueel aantrekkelijk ( 2 )
- O 26 nov 2003 kwil alles nieuw...
- O 17 nov 2003 ik word een VROUW! ( 3 )
- O 13 nov 2003 Everybody's Free (To Wear Sunscreen)
- O 13 nov 2003 echt eenzaam?
- O 03 nov 2003 eet "disorder" ( 3 )