borrels

Jongens, het borrelt bij mij van binnen! Al die leuke dingen die gebeuren.. het lijkt alsof alles een positieve wending heeft genomen. Ik moet niet denken aan hoe ik me precies een jaar geleden voelde! En later ook, toen was het nog erger. Alles ging de verkeerde kant op en niks leek goed te gaan. En nu..! Ik heb zelfs weer zin om te studeren! En ik neem initiatieven, dat wil je niet weten!
Gisteren was echt super. Ik ben naar een Afrikaanse (Congolese) kerk geweest. Ik wilde dat al heel lang en steeds kwam het er niet van. Gisteren was ik weer bijna niet gegaan, omdat het regende en ik was .. bang.. stom hè. Heb ik wel vaker last van. Al die enge mensen Maar goed, ik ben er uiteindelijk toch heen gegaan en na een paar rondjes om de kerk heb ik moed gevat en ben ik naar binnen gegaan. SUPER! Al dat enthousiasme dat eraf vliegt. Ze doen het echt met hun hele wezen daar, de Heer prijzen. Hard! En Frans. Ik kon het allemaal volgen . En naderhand kwam iedereen een hand geven en ik werd zelfs uitgenodigd voor een bruiloft. Ik ben wel van plan om er heen te gaan, een Congolese bruiloft! Moet gaaf zijn..
Alleen die Afrikanen hè… het lijkt wel of ze allemaal op zoek zijn naar een vrouw.. Af en toe word ik er gek van. Vandaag ook weer, op ’t azc. Ik vond al dat Muctarr zo rond me hing na de les.. vandaag zei die: “Je bent mooi..” oh help. Ik zei maar snel “dank je” en ben toen over wat anders begonnen. Hij kan het toch nog niet allemaal goed zeggen in het Nederlands, dus hij zal voorlopig wel zoet zijn. Maar ik hoop dat het niet serieuzer wordt, want ik heb geen zin in alles te uitleggen en liefdesverdriet enzo… zo zielig. En hij heeft het al moeilijk genoeg met al die onzekerheid. Tja.. hoe moet je zoiets nou aanpakken hè?
Nou, ‘k ga maar weer ‘ns wat anders doen, doeidoei.
Plien