Bosnie (gedicht1 )
In de nacht hoorde ik de schoten vallen
We kregen weer een bunker alarm
De sirene begon te schallen
Je bed uit rennen met je wapen en vest onder je arm.
De volgende ochtend op verkenning
We liepen langzaam op rij
richting het dorpje op de helling
De lucht van lijken kwam langzaam dichterbij
De spanning begon te stijgen
Iedere vezel in je lichaam is alert
Proberen niet te gaan hijgen
O lag ik nog maar in bed
Om de eerste hoek lagen de lijken
Alleen een paar kleintjes waren nog in leven
Ik kan er niet langer naar kijken
Ze waren met hun dode broertje aan het spelen.
Plotseling paniek
Er werd geschoten op groep
Dekking was het eerste wat ik riep
Ik deed het in mijn broek
Jayjay, man, 10 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende