Para (best ) normaal

Zo allemaal ,

Daar ben ik weer es een keertje.

Na mijzelf jaren lang een beetje gek gevoeld te hebben omdat ik allemaal dingen aan voel aan andere mensen die ik niet kan weten wordt het maar eens tijd dat ik uit de kast kom.

ALs klein kind voelde ik al veel dingen aan aan andere mensen, hoe ze zich voelde, of ze gezond waaren ..dat soort dingen.
ALs kind waaren die dingen heel vanzelfsprekend voor me.Maar vanaf dat ik een jaar of tien was bleek dat dat soort dingen niet helemaal normaal zijn.
Mijn vriendjes hadden dat soort dingen niet..leraren vonden me lastig omdat ik zulke rake opmerkingen kon maken die niet helemaal bij mijn leeftijd paste :-)

Mijn moeder snapte er ook nix van..wat doet dat jong toch raar af en toe en waarom doet ie zo beidehand af en toe...maar ja daar kon ze ook nix aan doen..

Ik zelf snapte het ook niet en de term paranormaal was nooit bij me opgekomen omdat het voor mij heel normaal was allemaal.

Toen ik een jaar of 13 was had ik het er echt heel moeilijk mee..ik wist en voelde steeds meer dingen aan..ook dingen die ik niet wilde weten en ik werd er helemaal gek van..ik werd er zelfs bang van dus heb ik het geprobeert weg te stoppen..maar onkruid vergaat helaas niet en zo ook dit niet.
Daarnaast ben ik zelf helemaal geen sweverig type mens en ik hou ook helemaal niet van zweverige mensen!!!!

Toen ik een jaar of 15 was ondekte ik dat ik met mijn handen enegrie van anderen aan kan voelen..nog zoeits mafs..wat moest ik daar nu weer me....
FF nix maar mee doen..kvond het dood eng..
Maar ik begon steeds meer en meer te voelen en dat wilde ik helemaal niet...Jeroen raakte in een depressie..nog verder..nog verder..zelfmoordpoging..

Inmiddels was ik 17 en toen is het me een hele tijd gelukt om het weg te drukken en mijn leven ging weer verder zo goed en zo kwaad maar ik bleef gevoelig voor stemmingen van anderen om mij heen.

Op mijn 21 kwam er iemand naar me toe en die ik niet kende en die vertelde mij zomaar in het wilde weg...jij hebt bepaalde gaven..doe er wat mee want je kan het toh niet verstoppen..

Oeps schrik....ik wwas er echt even van in de war..maar heb er nix mee gedaan.

Nu ben ik 25 en heb ik een half jaar geleden dat ook al wil ik het niet hebben..ik heb het toch dus ik kan er maar beter mee leren leven.
Ik volg nu een training in hoe ik met dit soort dingen om moet gaan en daar voel ik me heel happy bij!
Ben zelf gelukkig aan het worden met wie ik ben!

Nou dit was maar ff zomaar een verhaalo van mij over mij..

Vragen??

Stel ze gerust!!

28 jan 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jayjay
Jayjay, man, 10 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende