Brazilian butt lift

Ik ga een brazilian butt lift doen. Vet uit mijn rug en buik naar mijn billen transplanteren. Mijn beste vriendin zei: neeeee! Je bent hartstikke mooi. Mijn man, de vader van mijn 9 weken oude zoon, zei hetzelfde.

Ik kijk in de spiegel en zie een sportlijf met een klein laagje vet. Met liefde kijk ik naar het litteken van mijn keisersnede. Boven het litteken zie ik een klein rolletje. Het geneest mooi en ik kan oprecht zeggen dat ik van het litteken hou. Ik vind er absoluut niets lelijk aan. Het is een teken van kracht. Het is de handtekening van mijn kind. Ik kijk verder, mijn borsten zijn zwaar en buiten proporties. Daar ben ik wel eens verdrietig over. Die zijn zo groot dat ik nergens een passende bh kan kopen. Mijn maat is niet verkrijgbaar in reguliere winkels. En normale shirtjes pas ik ook niet. Mijn rug voelt stijf door het gewicht. Mijn bovenrug hangt naar voren. Ik kijk er naar, vind het vervelend, maar vervolgens kan ik het wel naast me neerleggen.

Mijn billen zijn prima. Door jaren krachttraining zijn ze aardig gevormd. Ik denk dat ik het maximale aan spiergroei heb bereikt met krachttraining. En toch ben ik niet tevreden. Ik vind het jammer dat het resultaat na zoveel inspanning toch tegen valt. Geloof me, ik heb keihard getraind. Ik denk dat wat ik wil niet te bereiken is met trainen en voeding alleen. Onmogelijk. Ik heb alles gedaan. Ik kon een jaar terug met 160 kilo hipthrusten, 70 kilo squatten, 70 kilo deadliften. Noem maar op. Dat komt door 12 jaar gedisciplineerd krachttraining met zware gewichten. Maar de vorm van mijn billen bleef me storen.

Toen ik zwanger werd heb ik genoten van het hele proces. Ik heb mijn sport even losgelaten om me volledig op de zwangerschap te richtten. Maar toen ik weer begon te sporten na mijn keizersnede, liet ik toch een traan. Van de kracht die ik had is nog minder dan de helft overgebleven. En ik ben een beetje moedeloos geworden. Ik heb geen idee hoe lang het gaat duren voordat ik weer op mijn oude niveau ben. Misschien wel een jaar lang 5x per week trainen. En zelfs dan is het resultaat nog niet wat ik hoopte. Maar ik kan het niet loslaten en me er bij neerleggen.

Dus wil ik een bilvergroting met eigen vet.

Eerst moet ik ontzwangeren. Mijn kindje is nu 9 weken, en het ontzwangeren duurt minstens 6 maanden. Ondertussen moet ik op zoek naar een goede kliniek en chirurg. Dat vind ik best lastig. Het is best lastig om zelf uit te vinden welke informatie betrouwbaar is en welke niet. Veel mensen zeggen dat je beter naar het buitenland kunt gaan voor het beste resultaat. Omdat ze daar meer ervaring hebben. Maar Nederland voelt wel veiliger. Betrouwbaarder. Lastig hoor.

Maar dat ik het ga doen is 1 ding wat zeker is. Ik vind het mooi en ik heb er gewoon zin in!