brief aan jou.. je verdient me niet!

Wat een stoere titel, zo moet ik ook wel denken maar vind hem wel heel leuk....

Mijn avond

Van de week heb ik je opgevangen bij mij thuis ´s nachts en ik vond je toch ook wel heel erg leuk dus deed het ook wel een beetje voor mezelf. Om zo dichterbij de persoon te komen dat jij bent. Je mocht in mijn bed slapen en je vroeg of ik toch gewoon erbij kwam liggen. Mijn grote beer lag naast ons en ik kreeg het erg koud, jij wilde mijn beer wel zijn en me warm houden. Dat voelde heel goed.. Jij ging een slaap liedje voor me zingen echt super lief van je…. Ik vroeg naderhand hoe ik hem stil kreeg en ik moest het maar verzinnen, denk dat we daardoor begonnen te zoenen. Denk eerlijk gezegd dat ik nu de eerste keer van alle keren ben begonnen met zoenen. Het was echt zo´n lekkere nacht.. je zoenen waren zo fijn.
Ik heb niet zo lang geslapen, maar ik had er deze nacht echt wel voor over. Gewoon eerlijk gezegd omdat ik je toch wel heel erg leuk vind. Die nacht en het zoenen was voor mij wel bijzonder weet niet wat het voor jou is.

Je wilde dat ik met je meeging naar je echte moeder die je al 10 jaar niet gezien hebt, dan vertrouw je me toch wel heel erg volgens mij. Ik wilde je er ook werkelijk mee helpen... ik weet dat je liefde mist... en je het blijft zoeken bij de verkeerde mensen.

Heb je weinig gehoord. Weet ook wel dat je nu bij je zus zit en je weinig kan doen. Je kan niet op msn en je telefoon doet ook rot. Je hebt van de week wel mij een mail gestuurd en ook ff op msn geweest, maar ik miste je … wilde je horen hoe het met je ging. Ik was vrijdag weggeweest in de hoop dat ik je zou tegenkomen, maar helaas dat was niet het geval. Ik ben gestopt met bellen naar je omdat ik het gevoel kreeg dat je mijn telefoontjes negeerde.

Had grote hoop en verwachtingen dat ik je zaterdag zou zien. Ik hoorde van je vriend dat je onderweg was en was benieuwd hoe je zou reageren. Maar helaas het pakte allemaal heel anders uit dan dat ik had verwacht. Je kwam me wel gedag zeggen, maar ik voelde ineens een afstand. Voor dat we gezoend hadden stonden we juist zo innig te dansen enzo. En nu we gezoend hebben, heb je een hele grote afstand van me genomen, waarom?? Je hebt geen spijt zei je, maar waarom mag niemand het dan weten?? Kijk niet iedereen hoeft te weten dat je bij me hebt geslapen, maar wat maakt het uit als ze weten dat we gezoend hebben ? Dit had ik allemaal zo veel mooier verwacht.. Je keek me soms heel innig aan wat je kan met je ogen en we weten allebei dat er achter die blik een heleboel herinneringen zit. Super gewoon die spanning, maar ik voelde me zo rot dat ik het gevoel kreeg dat je me ging negeren. Dat je geen moeite nam om naar me toe te komen af en toe en al is het maar 1 lief woordje zeggen ofzo. Maar ja helaas het is allemaal al voorbij.

Je vriend was op de versiertoer en ik merkte ook voor jou. Hij zat wel iedere keer te seinen naar je en mij.. maar wat hij ermee bedoelde weet ik niet. Vroeg een paar keer of je even naar me toe wilde komen, je wees me af omdat er dan iemand misschien wat zou denken. Wat is dat zeg. Waarom wijs je me nu keihard af zeg. Het deed me pijn. Ik voelde me verdrietig. Ik weet dat je het niet waard bent, maar het fijne gevoel dat ik had maandag en dinsdag is overschaduwd met wat er gister is gebeurd.

Ik zag wel aan je dat je niet lekker in je vel zat, maar lieverd waarom kwam je niet naar mij. We hebben samen veel zitten praten van de week.. waarom geef je me nu niet de kans om te helpen? Waarom sluit je me nu buiten? Voelde het van jou kan allemaal niet lekker of was het maar eenmalig?
Ik zeg je eerlijk dat ik om je gehuild hebt, gevoel van gekwetst en het in de zeik genomen gevoel. Wilde het niet aan je laten zien, want het zou je toch weinig doen denk ik. En gunde het je ook niet om de tranen door jou te laten zien aan je.


We hielden elkaar wel heel de avond in de gaten dat zag ik en voelde ik. Wat is er aan de hand. Ik merkte dat er een paar meisjes om je heen hingen heel de tijd en je vriend gaf je de aanleiding om daar op in te gaan. Het kwetste en raakte me eerlijk gezegd wel. Wist zolang ik in de buurt zou staan er weinig gebeuren zou. We gingen de jassen halen en ik voelde het zo aankomen dat er wat zou gebeuren, ik kwam terug en ik zag je zoenen met een andere meid.

Ik ben zonder dat ik je gedag heb gezegd naar buiten gegaan en ben buiten gaan zitten. Ik wilde eerst nog graag naar je toe lopen, maar deed het maar niet. Kreeg niet het gevoel dat je het op prijs zou stellen. We zaten dus buiten op een stoeltje en zag jullie voorbij lopen en jij met dat meisje. Ik stond op en kuste je vriend gedag en jou zei ik maar lossig gedag. Je zei me gedag en ik liep weg. Ik was zo door en door gekwetst. We liepen naar jullie kant van de taxi, maar helaas gingen jullie de andere kant op. Ik zag je aan de overkant lopen en wilde je gewoon even spreken. Ik wilde gewoon duidelijk maken dat je niet zo tegen me moet doen terwijl ik zo goed was voor je.

Ik zag dat je hem hoorde overgaan en er naar keek. Ik zou echt boos zijn geweest dat je mijn telefoontje had genegeerd. We hebben best lang zitten praten. Ik Vertelde jou eerlijk dat ik me heel lullig voelde door alles wat er gebeurt was die avond en dat hij moest weten dat ik niet een persoon ben die zo altijd is als wat we samen hadden gehad. Dat wist je ook wel. Ik vroeg waarom je niet naar me toe kwam. Je was niet lekker zei je. En ik kwam ook niet naar je toe. Ik heb naar mijn idee genoeg toenadering gezocht naar je, maar werd steeds een beetje afgewezen naar mijn gevoel. Zei dat het voor mij wel allemaal wat betekend had en dat ik dit niet had verwacht hoe het zo zou gaan. Ik had me er op verheugd je weer te zien. Weet wel dat het niet zo innig zouden doen, maar had dit niet verwacht na alles. Ik wilde je zien en hoopte jij mij ook. Ik heb gevraagd om vanavond af te spreken. Ik zou je dadelijk bellen en ben benieuwd of je hem oppakt dadelijk. Ik zei tegen je dat ik wel vind dat ik het waard was om moeite te doen om me te pakken te krijgen. Ik vroeg aan je of je me een beetje van mijn kant begreep ja dat deed je en het kwam allemaal goed. Ik moest niet denken dat er wat aan de hand was ofzo.

Je vriend zei dat hij zelf met een mongool had gezoend en dat hij iets moois had laten gaan. Toen maakte ik een steek opmerking naar ja van “ja daar hebben we allemaal weleens last van” En dat hij zeker nu wat moois had laten gaan. Hij voelde hem aankomen en zei dat ik helemaal gelijk had. Waarop ik vroeg of hij hem vatte dus. En ja hoor…Hij kwam aan.

Vroeg aan hem of dit het handelen was naar het eigenlijk willen zeggen van Bekijk het maar, maar volgens jou had je dat wel anders gezegd hoor. Ja wanneer? We zouden vandaag afspreken, maar helaas je telefoon is weer een stuk naar jou zeggen, maar mijn gevoel is gewoon dat je me niet wil zeggen van bekijk het maar…omdat je toch ook wel een schuld gevoel hebt. En misschien ook wel te laf en doe je het op deze manier mij dat duidelijk maken.

De taxichauffeur voelde ofzo dat ik te goed was voor deze wereld, terwijl ik niets had gezegd over jou en de situatie. En hij heeft gelijk…. Ik wil graag mensen helpen, maar wil daar ook gewaardeerd voor worden. Of is dat te veel gevraagd nadat ik je om half 4 ´s nachts heb opgehaald.

Vind het moeilijk om niet te bellen of om te hopen en kijken dat je op msn binnen komt. Ik vind dit geen stel om zo met mensen om te gaan eerlijk gezegd.
Ik deed het allemaal omdat ik je leuk vind en echt super tot je aangetrokken voel. Het klikte van beide kanten meteen. Je had mijn aandacht al getrokken omdat je dezelfde tattoo´s als mijn vader had. Misschien dat ik je daarom in 1 keer heel erg vertrouwde.

Ik heb geen spijt van dat ik je heb opgevangen, maar weet wel dat dit voor mij weer een les is om van te leren…. Ook al vraag ik me af waarom we met z´n allen zo hard moeten worden. Je moest deze week telkens denken hoe lief ik wel niet was voor je….. misschien is dat lief zijn “te makkelijk in gebruik zijn” eigenlijk.

Op het laatst zei ik dat ik hoop dat we er goed zullen komen samen, dat zou zeker wel lukken. Vraag me dan af wat jij er voor gaat doen dan, want ik denk dat ik mijn energie al genoeg verspild hebt Helaas…… want ik heb je echt gemist de dagen dat ik je niet hoorde of je niet bij me was…. Voelde te snel te goed… en daar baal ik van.

Ik ben niet boos, alleen vreselijk teleurgesteld.....

Eigenlijk is dit een verhaal dat ik eigenlijk wel op zou moeten sturen naar die jongen, maar denk dat ik hem dan te veel de hemel in prijs.
Zoals je kan lezen ben ik weer eens flink in de zeik genomen door mijn lieve karakter....

Moet ik boos zijn nu? weet ff niet wat ik moet voelen weet wel dat ik er helemaal van slag van ben... en ik dit niet had verwacht na die lieve nacht samen.