Snel vergeten, maar hoe?

Ik heb nog niets van hem gehoord en ik denk niet dat ik nog wat uit zichzelf zal horen van hem. Erg triest eerlijk gezegd en onbeschoft. Heb hem gister nog een smsje gestuurd “wil aan de ene kant aardig blijven, tot dat ik hem zo onder ogen zie dat ik wel degelijk een gesprek met hem aan kan gaan. En weet ook dat hij veel aan zijn hoofd heeft dat ik nu geen extra problemen voor hem wil bezorgen. Maar ja dat probleem van mij heeft hij zelf gemaakt. En zo´n moeilijk persoon ben ik niet hoor..

Ben gister rond 11 uur naar bed gegaan, wilde wat eerder naar bed toe want ik ging pas heel laat ´s nachts slapen. Ik heb heel slecht geslapen en heb ook vreselijk gedroomd. Er was iemand in mijn huis die mij tot van alles toe dwong. Ik weet precies waar het vandaan komt.
Hij is bij mij thuis geweest en denk dat ik daarom zo iets heb gedroomd. Is toch een breuk op je privé. En nog zeg ik dat ik het met alle liefde heb gedaan, maar voel me wel een beetje makkelijk in het gebruik geweest.

Ik werd wakker om kwart voor twee en voelde me zo ellendig dat ik naar mijn moeder ben gegaan. Normaal ging ik nu pas slapen. Ik voelde me niet lekker… Is me gewoon allemaal een beetje te veel geweest.

Gister ben ik wel even met mijn moeder en de hond naar het strand geweest het was wel ff heel lekker zeg. De zon scheen en het was niet eens koud… stond nauwelijks wind. Ff met de hond gespeeld en lekker genoten van de zee en geprobeerd om alles een beetje te vergeten. Met de golven mee te laten gaan…. Maar het golfde net zo hard weer terug naar mijn kant. Ik voel me er echt zo kut onder. Ik had zo gehoopt dat ik me nu lekker zou voelen. Iemand die me echt waardeerde om wie ik ben. Althans dat zei hij telkens tegen me. Hij schaamde zich er wel voor dat ik hem nu wel anders zou leren kennen dan ik hem ken dan met uitgaan. Maakte mij niet uit, maar nu denk ik toch wel van jammer dit allemaal… en waarom doe je zo.. dat maakt me alleen nog nieuwsgieriger. Wil hem dan juist helpen of bij hem zijn. Hij heeft me een aantal dingen verteld waar ik hem bij wilde helpen enzo. Maar ja… had dus zo niet kunnen zijn. Voelt allemaal zo kut zeg…. Weet ook wel dat ik weer niet meer zo open en vrij zal zijn naar mensen, want ik ben het zat. Mensen waarderen mij niet op wie ik ben. En als ik iemand nodig heb.. zijn ze er niet of zelden.. Denk je nou echt dat mensen zoveel moeite nemen om mij te helpen? Of moeite zou doen om mij op te halen ´s nachts? Nee denk het niet. Hij zei die nacht van wel… maar heel die nacht moet ik maar als een leugen zien. Als iets wat in mijn fantasie zat en niet gebeurd is. Jammer want het voelde zo goed.L

Dat ik hem die nacht gelijk heb gebeld doet me wel goed, maar ben er weinig mee opgeschoten denk ik…. Ja misschien wel dat hij nu helemaal afstand neemt van me…
En dat hij weet hoe ik erover denk. Ik hou het wel voor mezelf, maar ik zal je zeggen dat ik echt ga proberen achter te komen wie die jongen echt is. Wil gewoon weten of ik niet met een liegebeest te maken heb gehad. En dan kan ik me snel weer over alles heen zetten wat me nu overigens wel nog moeilijk is.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand zo kan doen nadat iemand je geholpen heeft. En dat zoenen dat zit me helemaal dwars had hij niet hoeven te doen als hij er niet achter stond, maar ja dat zal voor hem ook weinig te beteken hebben gehad. Dat is nog niet het ergste misschien, maar die lieve woordjes die door mijn hoofd blijven spoken die maken mij nu heel verdrietig.
Kan ik nou niemand vertrouwen op hun woord op hun doen?? Blijkbaar niet.

Ik trek me weer terug voelde veiliger ben gewoon weer gigantisch op mijn bek gegaan en dat doet pijn.