Broertje in t Ziekenhuis :(

Hallo allemaal, Ik ben Stephanie en kom uit Andijk. Een vrouwtje in het ziekenhuis zei tegen me dat het kan opluchten om een dagboek bij te houden, dus ik moet het maar proberen Praten kan ik niet echt over dingen waar ik mee zit, dus misschien is dit een goede manier voor mij om het toch kwijt te kunnen.

M'n broertje licht in het ziekenhuis, nu al 3 weken. Hij had wat aan z'n longen, wat wisten ze niet precies. De eerste week in het ziekenhuis werd hij geopereerd. Hij kreeg een buikoperatie omdat hij daar zoveel pijn had. Ze gingen kijken of ze wat konden vinden. Ze hadden ze darmen schoongespoten en gelijk z'n blinde darm weggehaald. Ook hadden ze vlekken op z'n longen gevonden. Waarschijnlijk een bacterie zeiden ze. Daar kreeg hij anti-biotica voor. Vanaf die operatie kon hij niet meer eten, alles wat hij at spuugde hij weer uit. Z'n darmen moesten weer opgang komen vanwege die operatie zeiden ze. Toen hij vorige week nog niet kon eten besloten ze nog maar een keer foto's te gaan maken. Ze vonden een soort draadje om z'n darmen heen, dat ze zeg maar dicht hield. Waardoor het eten niet verder kon. Dat draadje kwam door de eerste operatie, litekenweefsel was het. Dus vorige week volgde de tweede operatie. Was allemaal goed gegaan, het draadje hadden ze doorgeknipt. Nu moet ie dus weer kunnen eten zeiden ze. Vandaag had ie voor het eerst kleine hapjes gegeten. Het gaan wel wat beter maar hij moet wel doorzetten. Gister gingen ze hem voor de derde keer opereren, om een stukje uit z'n longen te halen. Ze hebben gelijk een dreen in z'n longen gezet. Ze weten nu eindelijk wat het is, een bacterie dat goed te bestrijden is, maar wat wel heel lang gaat duren.

Ik ben soms wel bang dat ik hem kwijtraak. Ik ben me moeder ook al verloren en kan niet ook nog is me broertje missen. Morgen weer een nieuwe dag, kijken hoe het dan weer gaat. Als het morgen goed gaat mag z'n dreen eruit en een buisje door z'n neus dat z'n gal wegzuigt mag er dan misschien ook uit dat zijn alleen maar weer goeie dingen natuurlijk. Hopen dat ie morgen ook wat meer kan eten. Dan zou ik helemaal blij zijn!!

Vandaag was ik van kwart over 1 tot half 9 in het ziekenhuis,, een lange dag dus. Ik denk dat ik morgen maar wat rustiger aan doe, en donderdag misschien weer naar me stage. Hopen dat alles morgen weer een stukje beter gaat..!!

Groetjes Stephanie