Lief dagboek,
Vandaag stond ik op met een big smile..
Maar nu ben ik die inmiddels kwijtgeraakt.
Dat kwam natuurlijk weer door mijn ziekte van Crohn, Het begon na mijn ontbijt.
Ik had net gegeten en mijn pilletjes ingenomen toen ik opeens heel nodig naar de wc toe moest.
Ik ging er heen en ging zitten, Ik moest poepen en het was niet zo'n fijne poep het was namelijk hele dunne poep.
Ik kreeg hele erge steken in mijn buik en het doet nu in de avond laat nog steeds pijn!
Ik kon wel bijna janken, Toen werd ik misselijk mijn moeder kwam mij een spuugbakje toereiken.
Gelukkig maar want een paar minuutjes later moest ik heel veel over geven het kwam me neus zelfs uit echt heel vies.
Ik vind het vervelend waarom ik altijd!
Waarom kom ik nou niet meer van deze ziekte af?
Waarom blijft dit nou voor altijd?
Met deze vragen zit ik nu al heel lang.
En ik zal er denk ik nooi antwoord op krijgen
Over een paar weken mijn nieuwe medicijn *zucht*
Infliximab.
Aan het infuus in het ziekenhuis voor een paar uur en dan maar hopen dat ik me beter voellen ga!
Bedankt voor het lezen, Als je hier iets op wil zeggen zet hier een reactie bij.
Als je niet weet wat sommige dingen betekent vraag of google het!
Dit is iets wat bij mij hoort en nooit meer weg gaat!
Liefs Iris.