Buiten de structuur = overprikkeling

Lieve lezers,

Ik merk dat ik schrijven een beetje achterop laat raken.
Maar ik ben deze week best wel overprikkeld geweest. Eerst natuurlijk die herfstvakantie wat mij al uit de structuur haalde. En dan deze week ook nog de woensdag vrij. Ik was dinsdagavond richting pap gegaan omdat ik woensdag met mijn oudste vriendin had afgesproken. Ik vond het oprecht echt fijn om gewoon weer bij haar in de buurt te zijn en een beetje aandacht van haar te krijgen. Ik mis het contact wat ik in het verleden met haar heb gehad. Dat ik alles bij haar kwijt kon waar ik over twijfelde of dat ik gewoon niet zo lekker in mijn vel zat. Ze heeft er ook voor gezorgd dat Ik de middelbare school met een goed gevolg heb voltooid. Woensdagavond dus weer bij pap geslapen want hoefde donderdagmiddag pas weer op school te zijn.
Nadat ik mijn avondschool had gehad merkte ik de overprikkeling ik deed erg kribbig na mijn vriendinnetje die op mijn hond past. Maar ik wilde op dat moment gewoon naar huis.
Ik had zoo weinig tijd voor mezelf gehad in mijn eigen omgeving. En dan ook nog die stress erbij voor komende donderdag, ik heb dan spreekexamen Engels. Nu is Engels mijn beroerste vak en heb ik ook spreekangst sowieso al dus die stress kwam er donderdagavond ook nog even bij. Dan ook nog een deadline woensdag voor het verslag. Yes dat kon er ook nog wel bij.
Vrijdagochtend ging mijn wekker weer om 6.20. Ik voelde mij wat rustiger dus ging de dag met goede moed aan. Op stage merkte ik al vrij snel dat ik nog steeds niet van de overprikkeling heen was. Ik was niet zo scherp en liet de kinderen erg over mij heen lopen.. ik liet dit maar gewoon even gebeuren.
15.00 had ik therapie. Ik benoemde het al vrij snel dat
Ik niks aan het huiswerk had gedaan en dat ik merkte dat ik echt overprikkeld was omdat ik te weinig tijd voor mezelf heb gehad in mijn eigen omgeving. Ook kort verteld over t examen wat eraan komt. Toen we t kort over mijn spreekangst hadden switchte er iets in mij. Ik kon niet meer nadenken eigenlijk lukte niks meer..
Zij heeft het nog kort met mij over de window of tolerance gehad. Maar het lukte mij niet meer om fatsoenlijk erop te reageren.
Ik kon alleen nog maar huilen ..
19.15 de dochter van de vriendin van mijn vader kwam langs om mijn Engels te oefenen.. wel fijn maar nog steeds geen tijd voor mezelf. Ik heb haar daarna thuis afgezet en ben doorgereden naar pap. Dit had ik haar al beloofd anders was ik afgelopen weekend wel op mijn eigen plekje gebleven.
23.15 was ik bij pap en gelijk gaan slapen.
Zaterdag ga ik altijd mee boogschappen doen en daarna zou de vriendin van mijn vader mij zus ophalen omdat ze zondag de hele dag weg zouden zijn.
Eenmaal opgehaald bleek dat hun weg moesten… uhh oke wat was t nut dan van ophalen. Me zus helemaal moeten stressen vanuit werk en vervolgens zijn ze er niet. Ik gezegd dat ik haar morgen wel kom halen.
Vandaag gedouchte gewandeld en mijn zus opgehaald. Zeker wel een leuke dag gehad. Max moest om 8 racen dus ik wist wel dat t al wat later zou worden met terug naar huis rijden.
Terug naar huis kreeg nog een extra beetje spanning. Waardoor ik bijna met de auto tegen de muur ben aangereden voordat ik rit erop had zitten,
Maar gelukkig kon ik de rust goed terug vinden en heb ik mij zus veilig thuis afgezet en ben ik oook veilig aangekomen.
Toen weer extra spanning omdat ik mijn telefoon kwijt was. Op mijn blote voeten en pyjama na de auto gerend lag die niet. Gelukkig nog gevonden maar toen wist io niet als de auto wel op slot was dus ik weer naar buiten gerend. En nu is het half 12 en ik lig eindelijk in mijn bedje. Superfijn. Nu lekker slapen en maar weer werken in de middag. Tot de kerstvakantie lekker weer in mijn structuur komen. Zodat ik niet overprikkeld raak.

Dikke knuffel
Kleintje