Soms voel ik me net een buitenstaander. Alsof ik er niet bij hoor ofzo... Tja ik ben ook nooit echt populair geweest. Ik was dan altijd degene die er altijd buiten viel. Vaak niet alleen ik een paar andere mensen. Daar werd ik dan altijd automatisch vrienden mee... Ik voelde me dan altijd een soort buitenstaander. Alsof ik anders was...
Eigenlijk was ik ook altijd een soort van anders... Wat meer gesloten, wat meer verlegen...
Ik vond dat soms erg soms niet. Ik heb aan de ene kant top vrienden waardoor het me niet zo veel meer uit maakt, en aan de andere kant zou ik er best eens bij willen horen. Gewoon voor een keertje... Weten hoe het voelt om populair te zijn... Gewoon the real deal.....
Dat gaat em by the way niet worden... Erg? Ik weet het niet...
Gister middag/avond had ik heel even ook zo'n raar buitenstaander gevoel... Ik had een verjaardag en iedereen kende elkaar al vanaf de 1e/2e klas, maar omdat ik verhuist ben ken ik ze pas sinds halverwege/eind 3e klas. Op een gegeven moment begonnen ze te praten over de brugklas en de 2e klas en foto's te laten zien.
Ik vond dat opzich heel erg leuk om te zien enzo, maar het is toch wel raar... Want jij weet soms helemaal niet waar ze het over hebben...
Op dat moment had ik toch wel iets van een buitenstaander. Ik wist dat allemaal namelijk niet. Ik stond niet op die foto's die ze lieten zien... Tja...
Nouja, misschien moet ik gewoon blij zijn dat ik iedereen nu wel ken. Dat ik vrienden met ze ben geworden en hardstikke veel lol met ze kan maken. Ik denk dat dat er eigenlijk wel meer toe doet... Niet?
Ik heb me vaak een buitenstaander gevoeld en ik ga me waarschijnlijk ook nog vaker zo voelen... Maakt dat uit?
Ik denk het niet... Het gaat er toch uiteindelijk om of je gelukkig bent... En ik ben gelukkig! Wel of geen buitenstaander
xxx youtellme