Buurman

Ik heb wel vaker over mijn alleenstaande buurman geschreven. Een lieve man van boven de 70 die vijf jaar geleden zijn vrouw verloren is en haar nog altijd erg mist.
Als hij een pijnlijke knie heeft en amper kan lopen dan laat ik zijn hond uit, doe wat boodschappen en zet zijn container buiten. Ook kijk ik regelmatig om de deur om even te kijken hoe het is. Dat soort kleine dingen kosten mij geen moeite.
Anders gezegd: ik vind het fijn dat ik wat voor een ander kan doen en ik zie ook nog eens iemand anders dan een 2-jarige. (Niks ten nadele van mijn fantastische zoontje hoor!)

Nu ging net de bel. Echt een rottijd. Tussen 17.00 en 19.30 is hier spitsuur. Dus eigenlijk dacht ik verdorie wie staat er nu dan aan de deur. (Ik schrijf dit ook gehaast.)
Stond mijn buurman aan de deur met een zelf gebakken cake! Hoe geweldig is dat! Om mij te bedanken voor wat ik doe voor hem...
Ik kreeg er tranen van in mijn ogen en heb staan huppelen aan de deur!

Mijn lieve buurman is inderdaad fijner dan een verre vriend.

pluisjes, vrouw, 40 jaar

• Pantoffel woensdag 02 november 2016 19:12
  Wat ontzettend lief!!
• Lezer woensdag 02 november 2016 19:33
  Zoiets kleins laat al merken dat wat je doet gewaardeerd wordt.
• MissMoon woensdag 02 november 2016 20:04
  Super lief!
• MissD woensdag 02 november 2016 20:42
  Heel lief!
• Cadius. woensdag 02 november 2016 21:10
  Wat lief!
• inoue woensdag 02 november 2016 22:02
  ahw! Zo lief!
• RoseRed woensdag 02 november 2016 22:27
  Hoe fijn!
• Quinoa zaterdag 05 november 2016 20:07
  

• O 16 jan 2016 Eerste stapjes   ( 3 )
• O 29 okt 2015 Eerste schoentjes   ( 3 )
• O 25 nov 2014 Wachten duurt lang   ( 2 )
• O 10 mrt 2014 Hier ben ik dan...   ( 6 )