Calathea.

Ik heb een plant gekocht bij het tuincentrum; het is een calathea (ornata, blijkbaar), die mooie roze streepjes heeft.
Voor het geval je het nog niet door had: ik houd van roze.
Ik zei ter plekke: 'Ik neem deze, hij heeft mijn hart gestolen.' en een man van middelbare leeftijd moest erom gniffelen, maar oprecht, deze plant heeft mijn hart gestolen. Ik noem hem liefkozend 'mijn baby'. Hij staat nu tussen twee schildpaddenschildplanten in, die ik nieuwe potten heb gegeven. Het is een triootje van terracotta, wit en lichtroze.
Dat zijn de kleuren van neapolitan schepijs.
Oeps.

Ik wilde eerst zo'n plant met stippen (een stippenbegonia), maar toen kwam ik die calathea met roze strepen, ik herhaal, roze strepen, tegen en toen moest ik die wel halen.
Zeven euro voor zo'n plant, ka-ching.
Ik heb nu geen plek meer voor planten, maar had wel twee stekjes van de pannenkoekenplant afgehaald, dus die moeten ooit een plaatsje krijgen. Eentje krijgt al wat wortels. Ze zijn pas een paar centimeter lang, maar goed. Ja. Waar laat ik ze? Op mijn kast, naast de stapel studieboeken waar ik ook geen plek meer voor had?


Mijn potjes van luchtdrogende klei zijn zo niet-waterbestendig dat potgrond al te veel vocht bevat voor ze, dus uh, dag potjes! Vaarwel!
Wel jammer dat je dan tijd in zo'n projectje stopt en het daarna niet te gebruiken is voor het doel dat je in ogen had, maar het was wel leuk om te doen, het gaat om het proces, niet om het eindproduct, blablabla. Misschien dat ik een keer een keramiekcursus ga doen. Maar voor nu is het goedkoper om gewoon een pot te kopen bij het tuincentrum. Een roze pot. Ja.
Mijn schildpaddenschildplant die niet een rustperiode heeft wordt vast niet blij van dit snel achter elkaar verhuizen. De andere hebben het toch niet door, omdat ze slapen.

Ik moet ook weer eens vroeg gaan slapen, maar ik heb het voor elkaar gekregen om pas na twaalven in slaap te kunnen vallen, om vervolgens rond negenen weer wakker te worden. Negen uur slaap, dat is netjes, maar ik sliep altijd van tien tot zeven, zo ongeveer.
Nu moet ik mijn slaapritme weer enigszins gaan aanpassen voor uni, want uni begint om negenen, dus dit gaat niet werken.
Ik heb heel weinig respect voor de mensen die zeuren over hoe de wereld voor ochtendmensen is gemaakt, terwijl ze geen enkele moeite doen om hun slaapritme aan te passen. Kijk, ik vind negen uur ook vroeg voor college, maar je kan écht wel eerder dan twaalf/twee uur uit je bed komen, als je er wat moeite in stopt. Je hoort zo ongeveer moe te worden als het donker wordt en wakker te worden als het licht is, niet andersom. Dan kan je wel zielig doen van oh, oh, de wereld houdt geen rekening met me; ga eerder na bed. Probeer dat op zijn minst een week. Misschien wordt je dan al ietsjes eerder wakker.
Allebei mijn exen waren dat soort personen. Dan zeiden ze dat ze pas 's middags met me af konden spreken, omdat hun slaapschema zo verneukt was. Strontvervelend. De halve dag is al voorbij om twee uur 's middags. Doe er iets aan.
Leuk hoor, studentenleven, je hebt wel gewoon om negen uur college.

Maar misschien is het makkelijker als je je ritme maar twee uurtjes op hoeft te schuiven. Misschien lul ik.
Misschien moet ik niet daten met mensen die ik maar vervelend vind.
Misschien moet ik weer eens gaan hardlopen, zodat ik beter kan slapen, omdat ik dan daadwerkelijk moe ben.
Misschien.

Ik vind de ochtend altijd wel fijn. Het is niet zo handig als ik pas om negen uur wakker word. Dan is het spits in de keuken en vervolgens in de douche. Dan is het pas na tienen voordat ik boodschappen kan doen.
Een pluspunt is dat ik dus niet meer te vroeg voor een winkel kan staan, als ik pas na tienen kom. Dan zijn ze wel open.
Ik was een keer te vroeg voor de Bruna.
En een keer voor de bieb.
Tien voor tien.
Dan moet je maar een rondje gaan lopen. Van tien minuten.
Je ziet oudere mensen voor de winkel staan en je denkt: oh nee, ik ben ook zo, ik kom ook net voordat een winkel opent.

Hé, ik moet gapen.
Dit is een teken.
Dat ik moet gaan slapen.

Even mijn tanden poetsen en mijn gezicht wassen en lekker mijn bed in.
Ik had bij de Action een make-up remover doek gekocht, eentje die je kan hergebruiken. Je gooit hem gewoon in de was. Ik vind het best wel fijn, dus ik ga er nog wel wat meer halen. Ik zag dat ze ze ook bij de Hema hadden. Het is beter voor het milieu om zo'n doekje te gebruiken, in plaats van wattenschijfjes.
Dus, dat.
He-ma.

Ik heb soms van die buien dat ik superkritisch ben over wat ik openbaar plaats op deze site. Ik plaats óf openbaar óf privé. Een beetje een alles-of-niets-mentaliteit. En nu ben ik in een bui dat ik denk: ach joh, waarom niet, het schijnt dat veel van mijn gedachtespinsels herkenbaar zijn, vooruit, hier nog een alledaags verhaaltje. Over hoe ik een plant kocht. En in de vakantie later naar bed ga.
Jep.

Oh ja, het is ook rond tien uur spits in de badkamer.
Nog een reden waarom ik later naar bed ga, omdat mijn moeder dan altijd net precies als ik in de douche sta haar tanden wil poetsen en dan doet ze zielig, dat ik altijd op vervelende tijden de douche in wil.
Rond tien uur dus.
Ik kan proberen om voor kwart voor tien te gaan, zodat ik geen gezeur krijg.
Ik begin wel met kwart over, vandaag.