Herinneringen zijn niet van ons,
maar van de chemie die het op opgeslagen heeft.
Tijd maakt zich in jaren op,
maar wat eerder uit het gezichtsveld verdween,
raakt nooit volledig opgelost.
Een geur een beeld het kan voldoende zijn,
om los te slaan wat in ons,
als in steen gebeiteld zat.
Dingen die niet te rijmen zijn,
vinden jaren later hun uitkomst als nog wel.
Geheugen spreekt en haalt weer op,
het gene wat niet verloren ging.
Al houd zij zelden vast,
hetgene wat langer dan deze datum duurde.