chronische depressie
Ooit gehoord van een chronische depressie?
Nou ik tot vandaag toe nog niet.
Mijn moeder was gister naar onze huisarts om te overleggen wat ze nou met mij aanmoeten. Toen benoemde de dokter dat ik een chronische depressie zou kunnen hebben. Toen ik daarop verder ging zoeken kwam ik er achter dat ik mijn hele leven al last heb van een depressie.
Hoe ik vroeger op mensen reageerde en mijn manier van contact maken. alles komt neer op een chronische depressie.
Houdt dit ooit nog op? Hoeveel stempels moet ik nog krijgen voor ik een normaal leven kan leiden?
Vroeger was het probleem mijn onvindbare dyslectie en nu de depressie.
Nu ben ik 9 allergien, dyslectie, slechte onderrug en een chronische depressie verder.
Waar verdien ik dit aan???
Nou ik tot vandaag toe nog niet.
Mijn moeder was gister naar onze huisarts om te overleggen wat ze nou met mij aanmoeten. Toen benoemde de dokter dat ik een chronische depressie zou kunnen hebben. Toen ik daarop verder ging zoeken kwam ik er achter dat ik mijn hele leven al last heb van een depressie.
Hoe ik vroeger op mensen reageerde en mijn manier van contact maken. alles komt neer op een chronische depressie.
Houdt dit ooit nog op? Hoeveel stempels moet ik nog krijgen voor ik een normaal leven kan leiden?
Vroeger was het probleem mijn onvindbare dyslectie en nu de depressie.
Nu ben ik 9 allergien, dyslectie, slechte onderrug en een chronische depressie verder.
Waar verdien ik dit aan???
11 okt 2016
- meld ongepast verhaal
-
MissD
dinsdag 11 oktober 2016 15:36
Ik heb ook behoorlijk wat labels opgeplakt gekregen. In het begin reageerde ik zoals jij nu. Dat is ook niet gek; je krijgt een hoop voor je kiezen en een hoop te verwerken.
Ik hoop dat je het in de loop van de tijd een plekje kunt geven, en je meer kunt gaan richten op wat je wel kunt, en wat wel goed gaat. Ik hoop dat je daar psychische hulp bij krijgt of gaat vragen. Want je hoeft het niet allemaal alleen te doen.
Sterkte! -
Aztrit
dinsdag 11 oktober 2016 16:43
Dank je MIssD,
Ik loop alweer 2 jaar bij psychologen en psychiaters. Helaas helpt zelfs dat niet. Vroeger heb ik ook al veel hulp gekregen, maar echt beter word ik niet. Wat het meeste frustrerend is dat ik al zoveel aan mijzelf verbeterd heb dat ik er nu wel klaar mee ben. maar een einde er aan maken mag weer niet...
Ik zie nu zeker geen positiviteit meer, en heb er nieteens de kracht voor om het op te brengen.
Dit was meer een aanvulling op mijn dagboek dan een antwoord sorry -
Pelientje
dinsdag 11 oktober 2016 17:11
Je bent de depressie niet, je hebt het alleen. Heb zelf ook dysthymie, dus ik ken het. En juist omdat het chronisch is lijkt het eindeloos te duren. Maar ook chronische depressie is te overwinnen, al dan niet is er in ieder geval goed mee te leven. Ik heb ermee leren omgaan, en heb slechts periodes waarin het minder gaat, maar over het algemeen gaat het wel heel goed met me nu.
En dat 2 jaar bij psychologen en psychiaters niet helpt, wilt dat niet zeggen dat niks helpt. Ik loop 7 jaar in de hulpverlening en heb elke vorm van hulp al gehad (opname, gesprekken, verbale en non-verbale therapieën). Bij mij heeft het zeker 5 jaar geduurd voordat ik echt merkte dat het hielp. Dus probeer vertrouwen niet te verliezen, kijk of er qua hulp andere mogelijkheden zijn (medicatie of andere soort therapie) en zet jezelf er helemaal voor in.
Makkelijk gezegd van mij trouwens, want ergens voor gaan is juist heel lastig met depressie. Maar toch moet je tegen je gevoelens in gaan, anders blijf je in de negatieve spiraal hangen. Zet 'm op, succes, en stuur me maar een berichtje als je die behoefte voelt! -
xHM
dinsdag 11 oktober 2016 20:08
Mijn ervaring met mijn chronische depressie (zowel 'gewone' depressie als een dysthyme stoornis) is dat het bij mij ontzettend helpt om dagelijks een relatief lage dosis fluoxetine te slikken -ook wel bekend als prozac-.
Sinds eind 2013 ben ik dit gaan slikken en na een lange periode van wennen aan het medicijn (wat heel heftig is), heb ik geen echte depressie meer gehad. Als ik mij slecht voelde heeft dit tegenwoordig vaak een duidelijke oorzaak, wat bij een chronische depressie niet hoeft te zijn.
Misschien voor jou ook iets om te bespreken met je huisarts of psychiater? -
st-ar
dinsdag 11 oktober 2016 20:22
Wat de andere ook schrijven. Ik heb zelf nu ook ongveveer 11 jaar het labeltje dysthymie. En er zijn ondanks de moeilijke periodes ook echt periodes dat het goed ging. Dat ik oprecht veel gelukkige momenten had, en de depressies onder controle had. Er valt zeker mee te leven en er is genoeg hulp. Je hebt verschillende soorten therapieën en hulpvormen waarbij je tools kan ontwikkelen die je kan inzetten. Het is een beetje zoeken wat voor jou werkt. Echter, snap ik dat je hier heel erg van baalt! Maar je bent zeker niet je stoornis, je bent veel meer dan dat.
-
Aztrit
woensdag 12 oktober 2016 09:03
Dank jullie voor de lieve woorden!
Ik zit ook al bijna 2 jaar aan escitalopram (20mg) dit staat gelijk aan 40mg van citalopram of alle andere medicatie. Ik heb dus al best een hoge dosis.
Ik ga iig nog gewoon naar werk, maar die ochtenden pfff...
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jan 2015 Bah! ( 1 )
- O 26 jan 2015 Daar gaan we dan ( 1 )
- O 20 jan 2015 Er komt een dag ( 2 )
- O 20 jan 2015 Ziek zijn en het je beseffen ( 4 )
- O 19 jan 2015 Belabbert!!! ( 1 )
- O 11 jan 2015 Genieten van de kleine dingen ( 4 )
- O 07 jan 2015 Anti-depressiva ( 4 )
- O 03 jan 2015 Zit ik weer ( 1 )
- O 24 dec 2014 Wat heb je nou aan mij? ( 3 )
- O 17 dec 2014 All over again?
- O 12 dec 2014 Voortrekken bestaat niet in dit huis hoor
- O 10 dec 2014 Tja ( 2 )
- O 06 dec 2014 Heb je dat ook wel eens?
- O 11 nov 2014 Bang voor mezelf
- O 11 nov 2014 Ik ben OP!