Coming Out
Tenminste.. soort van, want ik weet het zelf nog steeds niet zeker, maar mijn twijfel over mijn geaardheid heb ik nu eindelijk na een jaar kunnen delen met mijn ouders en zusje. En hun reactie was echt geweldig. 'oohjoh is dat alles?' 'nouja... zit in de familie hè' 'Als jij maar gelukkig bent' 'Ja hè hè dat wist ik al lang, ik zat te wachten tot je het eindelijk eens ging vertellen' haha ja ik vond het echt doodeng, maar ben nu echt heel blij dat het eruit en ik lekker zonder dat 'geheim' Kerst en Oud en Nieuw kan gaan vieren! 
ik vind het trouwens wel echt vervelend die twijfel. Ik had het liever heel uitgesproken gehad, dan weet je het tenminste. Nu is het gevoel voor een vriendin er steeds even wel en dan weer niet en dan een paar dagen heeeel heftig en dan weer wat minder. Zo blijf ik er aan twijfelen.
Mijn moeder accepteert het helemaal, maar ze vraagt zich wel af of ik echt gevoelens voor meisjes heb, of dat ik bang ben voor jongens en daarom naar meisjes ga. Ik vind mijn hele leven mannen al wel enger dan vrouwen. Ik weet niet wat het is, maar ik vind ze gewoon eng. Ik kan niet goed met ze praten en ik voel me ongemakkelijk bij ze. Ik heb ook nog nooit een relatie met een man/jongen gehad. Ook niet vriendschappelijk. Ik heb geloof ik in mn leven 1x een jongen leuk gevonden en 2 bekende mannen van tv. Maarja ik weet niet of ik dat mee moet tellen. Ik heb ook nog nooit een meisje leuk gevonden, behalve nu deze vriendin dan. Ik durfde heel lang ook niemand leuk te vinden, omdat ik mezelf schaamde en dacht dat toch niemand mij leuk genoeg vond en me daarom belachelijk zou maken als ik dan verliefd zou worden op iemand.
Ik heb het dus heel lang weten te blokkeren, maar nou lukt het niet meer. En daarom heb ik het dus ook nooit kunnen uitproberen en er achter kunnen komen.
ik vind het trouwens wel echt vervelend die twijfel. Ik had het liever heel uitgesproken gehad, dan weet je het tenminste. Nu is het gevoel voor een vriendin er steeds even wel en dan weer niet en dan een paar dagen heeeel heftig en dan weer wat minder. Zo blijf ik er aan twijfelen.
Mijn moeder accepteert het helemaal, maar ze vraagt zich wel af of ik echt gevoelens voor meisjes heb, of dat ik bang ben voor jongens en daarom naar meisjes ga. Ik vind mijn hele leven mannen al wel enger dan vrouwen. Ik weet niet wat het is, maar ik vind ze gewoon eng. Ik kan niet goed met ze praten en ik voel me ongemakkelijk bij ze. Ik heb ook nog nooit een relatie met een man/jongen gehad. Ook niet vriendschappelijk. Ik heb geloof ik in mn leven 1x een jongen leuk gevonden en 2 bekende mannen van tv. Maarja ik weet niet of ik dat mee moet tellen. Ik heb ook nog nooit een meisje leuk gevonden, behalve nu deze vriendin dan. Ik durfde heel lang ook niemand leuk te vinden, omdat ik mezelf schaamde en dacht dat toch niemand mij leuk genoeg vond en me daarom belachelijk zou maken als ik dan verliefd zou worden op iemand.
Ik heb het dus heel lang weten te blokkeren, maar nou lukt het niet meer. En daarom heb ik het dus ook nooit kunnen uitproberen en er achter kunnen komen.
25 dec 2014 - bewerkt op 25 dec 2014
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 okt 2016 gevoelens naar woorden
- O 24 nov 2015 Tinderdate ( 4 )
- O 20 sep 2015 Het is over. ( 2 )
- O 10 mei 2015 laat maar
- O 21 apr 2015 herinneringen met jou. ( 1 )
- O 20 apr 2015 :'(
- O 03 apr 2015 HELP?? pakketje versturen? ( 4 )
- O 19 mrt 2015 Eindelijk echt ( 2 )
- O 09 mrt 2015 sollicitatie verstuurd ( 1 )
- O 09 mrt 2015 21e verjaardag
- O 06 mrt 2015 frustraties ( 2 )
- O 03 mrt 2015 alleen ( 3 )
- O 02 mrt 2015 gek van mn moeder ( 1 )
- O 27 feb 2015 lieve dingen ( 1 )
- O 26 feb 2015 Gek van jullie