Confessions Of A Teenage Girl.

Raar hoe alles in je leven opeens zo kan veranderen.
Een jaar geleden dacht ik nog dat de zorg helemaal mijn ding was,
dat ik nooit een vriendje zou krijgen en mijn moeder geen nieuwe vriend.
En daar zit je dan:
Wachtend op je vriend waarmee je al bijna een jaar gelukkig bent, zenuwachtig te zijn voor je intake gesprek morgen op je nieuwe school omdat de zorg echt niks voor jou was, te praten met je moeder die vrolijk zit te vertellen over al haar datingsites.
Waarom de zorg niks voor mij was? ik werd er verdrietig van.
het is zwaar om met verstandelijke/lichamelijk gehandicapte te werken of met ouderen.
het is een fout van mij geweest om de opleiding zorg te gaan volgen.
Maar ik heb het goed gemaakt met mezelf door me in te schrijven voor secretarieel medewerkster.
Vooropleiding van managment communicatie Vooropleiding van Journalistiek: Mijn uiteindelijke doel.
Waarom ik om kwart voor 12 op mijn vriend zit te wachten?
Hij werkt in de horeca en ja, dan word het vaak laat. ( had ik kunnen weten. )
maar als je echt van iemand houd heb je er wat voor over.
zo ook ik.
Waarom mijn moeder date?
Dat moet je aan haar vragen.
Ik wil haar graag gelukkig zien begrijp me niet verkeerd maar om nou elke week een nieuwe man te ontmoeten die 2 'geweldige' kinderen van 12 meeneemt. HELP!!
Ag ik moet er wat voor over hebben.
mijn moeder is een lieve sterke vrouw en ze verdiend het.
ik moet eigenlijk naar bed, anders weet ik het wel weer.
ik sta moe op en doe daarom mijn truitje andersom aan. laat koffie, jam en tandpasta erover heen vallen, kan mijn schoenen niet vinden en als ik op het punt sta om weg ta gaan ( 10 min. later dan gepland! ) merk ik pas dat mijn kleren verkeerd om zitten. in mijn haast trek ik weer iets stoms uit de kast dat nou net bovenop moet liggen en struikel ik op mijn weg naar buiten van de trap.
eenmaal aangekomen op mijn intake blijkt dat het pas kwart voor 8 is. inplaats van kwart voor 9: het tijdstip waarop de intake zou plaatsvinden. Argh!
Ik ben een echte kluns.
ik stoot mijn hoofd 10 x per dag, raak alles kwijt en heb geen evenwicht.
hoe dat komt? Ik zou het niet weten.
Misschien heeft mijn talent om te schrijven mijn andere kwaliteiten drastisch verminderd.
Ik ga naar bed. ik schrik van mijn eigen verhaal en weet dat het werkelijkheid word als ik nu blijf doorgan.
Wens me succes!

Een schrijfster.