Controle
Langzaam schuifelde ze door de donkere kast heen. Haar vingers streelden langs de etiketten van het voedsel. Het meisje in haar hoofd schreeuwde, jankte en vloekte haar toe. Normaal zou ze naar haar luisteren, en hier zo snel mogelijk weg rennen, maar nu niet. Ze haalde de deksel van het potje af, en liet haar vingers erin verdwijnen. Zonder het te proeven, stopte ze het in haar mond, en slikte het door. Ze moest meer. Ze at het potje leeg, en begon aan de volgende. Het gegil van het stemmetje in haar hoofd werd langzaam naar de achtergrond verplaatst, en nu was alleen zij en het voedsel er nog. Langzaam begon er een schuldgevoel aan haar te knagen, maar dat weerhield haar er niet van door te gaan met eten. Steeds sneller werd het voedsel, het vergif, in haar lichaam gestopt, en ze voelde het vet naar haar buik en dijen toe stromen. Toen drong het tot haar door wat ze aan het doen was. Was dit het waard geweest? Had ze al die dagen tegen de honger gestreden, om nu alles er weer aan te vreten? Hoe kon ze! Ze zou zichzelf moeten straffen om dit weer goed te maken. Ze rende naar de wc toe, en liet het meisje in haar hoofd haar leiden. Ze wist wat haar te doen stond. Langzaam maar zeker stroomde het voedsel uit haar lichaam, en kwam het hongerige gevoel weer terug. Maar nu zou ze sterk zijn. Nu zou ze de controle blijven houden.
Zarah, vrouw, 13 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende