dagboek

de eerste keer dat ik dit doe.....
ik wou zo graag een dagboek! maar ik had nooit zin om er in te schrijven.
daarom ben ik zo blij... een dagboek waarin ik mag typen.
ik bedoel ik wou iets waarin ik geheimen op kon schrijven mijn problemen thuis..
zonder dat iemand het zou lezen maar eigenlijk maakt het niet uit ik weet niet wie jullie zijn... en jullie weten niet wie ik ben.
zo word het al een stuk makkelijker , want weet je iedereen ziet dingen anders wat soms moeilijk te begrijpen is.
iedereen heeft dus ook andere problemen en zo leer je ook weer van elkaar.
en elke keer dat ik schrijf ben ik opgelucht ,want al mijn gevoelens komen er op.
mijn woede, haat , blijdschap en verdriet.
en ook al ben ik nog maar 13 de wereld heeft een begin en een einde dus denk ik goed na wat ik met mijn leven doe.
ik maak veel lol en probeer ruzie te vermijden , maar soms moet ik in mijn bed huilen en ik weet niet echt waarom ik denk dan over de dood en dat je verdwijnd op een dag en aan wat er wel niet allemaal nog kan gaan gebeuren....
soms is het moeilijk en kan ik niet meer stoppen met huilen maar altijd ben ik opgelucht en ga ik rustig slapen.
want ik weet dan aan iedereen zijn leven komt een einde , maar voorlopig gaat het leven nog door!
mischien niet voor iedereen maar mensen waarvan je houd ben je nooit kwijt.
ze zijn altijd bij je in je hart...
en voorlopig ben ik alleen vrolijk.. en weet je waarom??
mijn broer komt mischien weer in huis wonen!!!