dagboek stukje 4 oktober 2004...

dit heb ik geschreven vandaag in de klas.. ik moest het gewoon ff kwijt!!
04 oktober 2004, 2e uur, opschool, bij frans
Lief dagboek

Ik heb maar even een blaadje uit mn schrift gescheurd om op te schrijven want ik wil gewoon even wat kwijt. er zit mij iets dwars. ik wete alleen niet goed wat. vanoochtend.. ik durf het eigelijk niet zo gte zeggen. maar ikkemm... heb vanochtend het weer gedaaqn... in mn bui... Gelukkig maar 1 streep. ik kon mezelf net tegenhouden om niet verder te gaan. k weet niet.. soms heb ik gewoon het iedeej dat niets en niemand mij iets kan schelen. Ik wil al heel lang(sins het begin van de 1e) op trampoline springen. Alleen gimng dat steeds niet door. nu heb ik eindelijk mn ouders kunnen 'overhalen' om er op te mogen! dus ik vertelde helemaal happy tegen Yvonne en Eline dat ik op trampolinespringen ging. zeggen zij opeens: ja, wij ook.. en blablabla.. dus naja, droom weg. Want ik heb niet zoveel zin om met hun te gaan sporten. Dus naja.. ik moet nu huiswerk gaan maken(in de les) dus ik peer um..
dikke zoen, mirjam

ik kan ook helemaal niet goed meer leren. ik haal egt heel veel onvoldoendes. weg droomberoep. weg chirurgenopleiding.

ik voel trouwes ook ijzige kou in me. jeweetwel. niet van die kou als je je te koud kleed maar van die ijzige kou van binnen. gewoon het gevoel hebben dat alles van binnen van ijs is. en niet willen ontdooien. alleen die ijzige, eewige kou..

04 oktober 2004, 3e uur, op school, bij wiskunde

Lief dagboek,

ik heb het idee dat ik gewoon wil huilen. waarom? om alles wat zwart is, wat niet normaal is, wat van ijs is, weg te spoelen, te ontdooien. maar jah, dat staat ook weer zo stom.. Gelukkig zit ik alleen. Dan kan ik tenminste rustig op dit blaadje schrijven. er is toch niemand die aandacht aan me geeft. niemand let op me. waarom zouden ze?Ik ben zown saaie piet! waarom denk je dan dat ik alleen zit? niemand wil naast me zitten. Whatever.. wat maakt het ook uit. Mirjam is saai.. Mirjam is dom.. Mirjam is alleen!

ohw, ik kom net tot de conclusie dat Dennis het lichtpuntje in mn leven is. Diep in mn hart houd ik van hem. niet verliefd maar jeweetwel, zoals je ook van je ouders houd. (maar dan natuurlijk wel ietsjes minder)

Is het normaal dat als je wel gewoon loopt, je het gevoel hebt dat je geen stap vooruit komt? Blijkbaar wel want ik heb het vandaag. Ik liep naar de receptie om een aspirientje te halen en alles leek aan me voorbij te gaan. Ik hoorde niets, zag amper wat en kwam naar mijn ideej geen stap vooruit.,, Ben ik gek aan het worden???

Enneh, van wat ik je onder Frans vertelde over vnogtend met mn buik: ik heb expres mn sportkleren vergeten. Dan hoef ik me tenminste niet om te kleden. Straks zien ze het! Dat wil ik echt niet! Dan krijg ik weer allemaal reacties. en dat gaat ze trouwes ook helemaal niets aan!!!

Eindelijk, een jongen die naar me lacht! en nog niet eens 1 van de beroerste ook! Wouter! hij lacht weswel leuk! maarjah, daat ga ik nog wel een andere keer over praten! voor het geval er iemand dit briefje nog in handen krijgt! hahah!!

Ik heb een brok in mn keel die ik niet weg kan slikken....


dit heb ik geschreven vandaag in de klas.. ik moest het gewoon ff kwijt!!