dankzij jullie
Ik ben t binnen beu, dus ik zeg dat ik ga joggen, en strompel naar buiten..
Lopend langs het station, denkend, kijk al die mensen gelukkig zijn, geld hebben, hun leven op een rijtje..
Ik doe mijn hoofd na beneden, en begin zachtjes te huilen, mijn muziek staat hard, ik hoor niemand, maar iedereen hoort mij nu..
Terwijl t altijd anders is geweest, ik hoor iedereen, maar niemand hoort mij...
Thats my life,, ik heb altijd al in de schaduwen van een ander gestaan.
Niet wetend waar ik hoor, waar ik vandaan kom, wat mijn doel in dit leven is.
Weet t nu nog steeds niet.
Ik loop verder, en kom aan bij een heuveltje, met enorme bloemen erop..
Ik besluit daar te gaan zitten, en te smsen naar mijn mannetje,dat ik in de middag niet de waarheid heb gezegd tegen hem, dat ik ben ontslagen vanwege dat ik me verslapen had, en niet meteen gebeld had..
Terwijl ik redens zat heb, maar wat voor hun aankomt als een smoesje, doe ik er geen moeite voor om die baan te houden..
Toch maar 2 uur op een dag.. 2 nutteloze uren, zoveel rekeningen te betalen, zoveel achterstand nog in te halen..
Ik was t zo beu, toen ik ging joggen vandaag ik stond al klaar dichtbij het spoor , Maar toen dacht ik aan mijn beste vriendinnetje, en mijn mannetje, en wist dat ik gewoon door moet vechten, en niet zomaar moet opgeven, want ja het leven is wel hard, en ik begrijp er nog steeds geen fuck van, maar ik weet wel dat ik gewoon moet doorzetten, en de hoop niet moet opgeven..
Dankjewel voor dat jullie gewoon in mijn leven zijn Danielle en Micha
Thanks to you i'm still alive
Lopend langs het station, denkend, kijk al die mensen gelukkig zijn, geld hebben, hun leven op een rijtje..
Ik doe mijn hoofd na beneden, en begin zachtjes te huilen, mijn muziek staat hard, ik hoor niemand, maar iedereen hoort mij nu..
Terwijl t altijd anders is geweest, ik hoor iedereen, maar niemand hoort mij...
Thats my life,, ik heb altijd al in de schaduwen van een ander gestaan.
Niet wetend waar ik hoor, waar ik vandaan kom, wat mijn doel in dit leven is.
Weet t nu nog steeds niet.
Ik loop verder, en kom aan bij een heuveltje, met enorme bloemen erop..
Ik besluit daar te gaan zitten, en te smsen naar mijn mannetje,dat ik in de middag niet de waarheid heb gezegd tegen hem, dat ik ben ontslagen vanwege dat ik me verslapen had, en niet meteen gebeld had..
Terwijl ik redens zat heb, maar wat voor hun aankomt als een smoesje, doe ik er geen moeite voor om die baan te houden..
Toch maar 2 uur op een dag.. 2 nutteloze uren, zoveel rekeningen te betalen, zoveel achterstand nog in te halen..
Ik was t zo beu, toen ik ging joggen vandaag ik stond al klaar dichtbij het spoor , Maar toen dacht ik aan mijn beste vriendinnetje, en mijn mannetje, en wist dat ik gewoon door moet vechten, en niet zomaar moet opgeven, want ja het leven is wel hard, en ik begrijp er nog steeds geen fuck van, maar ik weet wel dat ik gewoon moet doorzetten, en de hoop niet moet opgeven..
Dankjewel voor dat jullie gewoon in mijn leven zijn Danielle en Micha
Thanks to you i'm still alive
20 jan 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 mrt 2011 Its my Party, And i Cry if I Wanto! ( 5 )
- O 03 nov 2010 Bff 2 ( 1 )
- O 03 nov 2010 BFF? Yeah right... ( 2 )
- O 02 aug 2010 Goodbye my friend.. ( 1 )
- O 15 jul 2010 Long timo no see!
- O 26 jan 2010 het even beu zijn ( 2 )
- O 20 jan 2010 dankzij jullie
- O 08 dec 2009 Keuze's.. respecteren..
- O 18 okt 2009 jij klein ding.. ( 4 )
- O 12 okt 2009 voor altijd <3
- O 05 okt 2009 zucht
- O 04 okt 2009 wat doe ik...!
- O 21 sep 2009 Jij <3 ( 1 )
- O 05 sep 2009 just not my thing... ( 1 )
- O 07 aug 2009 Jij! ... Why? ( 1 )