BFF? Yeah right...
Ik had een "Beste vriendin"
Al 18 jaar lang, deelden wij lief en leed..
We huilden, we lachten, we deden samen domme dingen..
Totdat jij op je eigen ging.. dat was 1..
Je sprak me nooit meer aan, het moest altijd van mij komen..
Je vriend, en al je andere vrienden, die aan drugs deden, dronken werden
omdat ze dat leuk vonden, gingen voor..
Tot jij mij op 1 dag smste:
Wil je vanavond naar mij toe komen?
Mn vriend is bij me weg.. hij wil een tijdelijke break..
Ik stuurde:
Tuurlijk kom ik meisje!
Ik ben over 2 uurtjes bij je!
* ik woon namelijk 1 uur van dr vandaan, en ik zat nog op mn werk*
Ik met spoed naar jou toe..
De hele nacht bij je gebleven omdat je niet alleen kon zijn, je getroost wanneer je moest
huilen, en gezegd dat alles goed kwam..
2 dagen erna:
Zij smst: Het is weer goed! in het weekend komt hij terug!
Hij kan blijkbaar niet zonder mij!
Waarop ik stuurde:
Blijkbaar kon hij wel zonder je anders zou hij in de eerste plaats niet weggaan?
Hier kreeg ik niks op terug...
Maanden gingen voorbij, en uiteindelijk kreeg ik een smsje..
Kan ik vanavond langskomen?
Nou willen jullie zeker allemaal wete wat er is gebeurd..
Kan ik je vertelle.. NIKS!
Ik heb dr smsje gewist, hoppa! de prullebak in!
Als je mij laat stikke voor deze 2 kleine dingen, en nog meer in het verleden.. FIJN!
Dan wil ik niks meer van je weten!
Want een bedankje mocht er ook wel vanaf!
Maar nee.. Prinsesje wil dat niet!
Pink idi, vrouw, 123 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende