Dat het zoveel pijn kon doen.

Ik schreef eerder al over een jongen ooh hij is zo leuk.
dat ging niet over de andere 2.

Ik ging dus met hem afspreken, naaah. Ik was helemaal verliefd op hem kwa
persoonlijkheid. Maar toen ik hem in het echt zag, wat een afknapper.
Ik voel me nu zo klote erover, en vind het jammer dat het gevoel ook weg is.
maar al kijk ik naar die mailtjes, zo leuk. Ik weet het even niet meer.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Ik haaaathet.
mensen die achter je rug om gaan praten, de boel gaan zitten overdrijven en die je
scheinheilig gaan zitten aankijken.
Ik kan daar zo boos om worden, vooral om wie het mij flikt.
Teminste, wat ze mij geflikt hebben, ik zal het mijn leven lang niet meer vergeten,
1 ding is zeker, deze vriendschap is over. & Voorgoed.
Het doet alleen zo pijn om het achter me te laten, na alles wat we hadden mee gemaakt.
Waarom verdien ik dit?; ik verdien dit gewoon niet.
Maak er nog een groter probleem van om het aan iedereen te vertellen, dat de halve
klas voor het raam gaat staan en een paar je een middelvinger toewijzen.
Dat je op het schoolplein steeds maar 'vriendloos' wordt genoemd en sommige
mensen je zo arrogant aan kijken.

Ik dacht dat k die personen kon vertrouwen, het is al wat langer geleden maar het speelt nogsteeds,
niet om dat ene, maar wat ze allemaal hebben geflikt erna, en wat ze ervoor hebben gezegt.
Soms voel ik me echt helemaal alleen op de wereld, zoals nu.
Ik wist niet dat je als een mens zoveel innerlijke pijn kon hebben en verdragen, ik had er echt
even geen zin meer in.

Morgen weer naar school, hetzelfde verhaal. Blij dat het bijna vakantie is zucht.

xx.